воліцца, Дзеўка—крапіва! Ходзяць хлопцы, галяцца. Думкі ж як наваляцца, Ходзіць галава. Я. Koлас, Вершы, ДВБ, M., 1946, стар. 158. ГАНЯ'ЦЬ1 дзеясл., -ю, -еш, перах. i без дап., незак. Ганяць (у розных значэннях). ГАНЯ'ЦЬ2. Разорваць (барозны бульбы). УПушчы (урочышча) тры дні ўдвух ганялі (бульбу). Побач ужываецца: разорваць, разганяць. (гл.). ГАПЕ' выклічнікава-дзеяслоўная форма. Роўназначная з гоп, ад дзеяслова гопаць. Карова гапё цірас плот i ў грады. Радзей—гоп. ГАРЭ'ЛІК наз., м., p. -a. Падгарэлая, абвугленая частка бульбіны, якая варылася ў чыгуне (зверху) ці пяклася ў агні. Гарэлікі ськіну, a бульбу січас патаўку. Параўн.: у «Русско-белорусском словаре» прыгарка, прыгар. ГАТКІ (гадкі) прым. 1. Брудны, запэцканы. За тры дні й стаў (мост) гаткі—трэба мыць. Прама за стол з гаткімі рукамі? Ужываецца таксама гразны, рэдка—брудны. 2. Брыдкі, агідны, гідкі (гл.). Нёйчы гаткі кот прышоў. 3. Дрэнны, шкодны. Такі гаткі сабака: спацьцішка можа ўкусіць. ГАЦЭ' выклічнікава-дзеяслоўная форма. Ад дзеяслова гоцаць (гл.). Сь пёчы гацэ (кот) на пасьцёль. Ужываецца побач з гоц (гл.). ГЕ'БАЦЬ дзеясл., -ю, -еш, незак. Ледзь варушыць, кратаць, дакранацца. Пбсьлі ранёньня (у руку) трохі пальцамі гёбаў. ГІДЛГВАСЬЦЬ (гідлівасць) назж., p. -L, мн. няма. Ад гідлівы, гідзіць (гл.). ГІДЛГВЫ прым. Гадлівы, грэблівы. Мая Броня дужа гідлівая была. Гідлівы й мухі гідзіцца (гл.). ГІДЗГЦЦА д з е я с л -дж-ўся, -дз-ішся, незак. Гадзіцца, адчуваць агіду, гідлівасць (гл.). Hi ўсякі гідзіцца лягушкі. Ужываецца таксама гадзіцца. Гл. гідлівы, гідзіць. ГІДЗГЦЬ дзеясл., -дж-ў, -дз4ш, перах. i без дап., незак. Гадзіць, выклікаць гідлівасць, агіду. Як сталі яго гідзіць, дык кінуў ёсьці. ГІЗАВА'ЦЬ дзеясл., -ў-юг -ў-еш, неперах., незак. Бегаць, насіцца (аб д з е ц я х - падростках). Гізуюць (дзеці) вёчар па вуліцы. Дзе гізаваў, там i еш. ГГТКА (гідка) прысл. Ад гідкі (гл.) Гітка там ёсьці