ВЬГБАРСАЦЬ дзеясл., -ю, -еш, перах., зак. Выцягнуць абору з лапця. ВЬГВАРАЦЬ наз., ж., p. -ё 1. Вывернутае з карэннем дрэва. На Барку нашоў вывараць на воз дроў. 2. Перан. Той, хто многа ляжыць i не робіць. Вот ужб вывараць, a ні чалавёк. Вывараць гэта ўвёсь дзёнь ляжыць. ВЬГДЗЫБАЦЦА дзеясл., -юся, -ешся, зак. Выцягнуцца, вырасці вялікім. За гот вьідзыбаўся, штб й ні пазнаць. Гл. дзыбаты. ВЬГЗЬВІРЫЦЦА (вызверыцца) дзеясл., -уся, -ышся, зак. Надта груба, рэзка, павышаным тонам сказаць. Чагб ты вызьвірыўся так на мянё? Ё'н то вызьвірыцца на любога. ВЬГЛІВАК наз., м., p. -а. Яйка, знесенае без шкарлупіны. Нёшта стала выліўкі нёсьці (курыца). Вылівак ні магу ёсьці. ВЬГМІРХАЦЦА (вымерхацца) д з е я с л -юся, -ешся, зак. Прагаладацца, паслабець ад вялікай затраты сілы. Дзіва што—на казьбё вымірхайісься. Параўн.: Зося барджэй забегла ў хату, каб перакусіць, вымерхаўшыся за дзень. Ц. Гартны, Сокі цаліны, т. I, ДВБ, M., 1957, стар. 17. ВЬГНАСІЦЦА дзеясл., -сіцца, зак. Значна знасіцца ад доўгага карыстання (звычайна пра вопратку). Саўсім вынасілісь штаны: трэба купляць, ВЬГНАСІЦЬ д з е я с л ш-у, -іш, перах., зак. 1. Вынасіць. 2. Значна знасіць (пра вопратку). За гот Коля дужа вынасіў касьцюм. ВЬГСЬМІГНУЦЬ (высмегнуць) д з е я с л - е, неперах зак. Зусім выкіпець (аб страве). Высьмігла бульба. Печ зачыніла, дык суп саўсім высьміх. ВЬГСЬШТАК (выспятак) наз., м:, р. -т/с-а. Удар наском нагі (бота, чаравіка). Сабака пад ногі—я- высьпіткам ягб. Параўн.: руск. пинок. ВЫТВАРА'ЦЬ дзеясл., -ю, -еш, незак. Вырабляць штукі, р-абіць што-небудзь незівычайнае, выдзяляцца сваімі паводзінамі, дзеяннямі (пераважна праў адмоўнае). Чагб толькі хлопцы ні вытваралі ўчора. Параўн.: у «Русско-белорусском словаре» (вычвараць. ВЫТВО'РА наз., агульн., p. -ы. Той, хто вытварае (гл.). Hy й вытвора быў Адам. ВЬГЧХАЦЦА дзеясл., -ецца, зак. Страціць (уласцівы
Дадатковыя словы
бўль, вытвараць, вытвбра, гбт, люббга, магў, нбгі—я, тіс, хлбпцы, ўчбра
9 👁