СУКО'НКА наз., ж., p. 4. Ануча, кавалак тоўстага сукна. Абувай суконкі, такі марос—зьмёрзьніш. СУЧЬГЦЬ дзеясл., -ў, -ыш, перах., незак. Звіваць некалькі нітак у адну або навіваць нітку на цэўку пры дапамозе сукала. Таўсьцёйшую нпгку сучы, а то можыць парвацца. СЬВЕРБ наз., м., p. -y, мн. няма. Таго кораня, што i дзеяслоў свярбёць. Як хварэла, нёйкі сьверб напаў быў. СЬЦІБА'ЧКА наз., ж., p. 4. Прылада, якою востраць касу. Сьцібачку новую зрабіў, бо адным бруском скора клёп зрэжыш. СЯРНГЧКІ наз. Запалкі. Сярнічкі ў столік клаў... ТАБУРЭТКА наз., ж., p. -i. Табурэтку на двор вынісьлі. На камбінаці брат зрабі'ў дзьве табурэткі, такія добрыя... ТАРЧО'К наз.} м., p. -d. Мядзведка (насякомае). Тарчок пбузаў на дарозі, мы забілі. ТРАСКА' наз., ж., p. -i., зб. мн. няма. Траской накрываюць хату. Вазьму коні i траскі нарэжу. ТРАСЯ'НКА наз., ж., р. 4, мн. няма. Корм для жывёЛЫ-— сена, змешанае з саломаю. Трасянкі пад вёчар карові дасі. ТЫЧЧО' наз., н„ р. -а. зб. Учора насёк тычча, буду плот гарадзщь. УЗЛУПГЦЦА дзеясл., -пл-юся, -п4шся, зак. Рана ўстаць. Чагб ты зараньня ўзлупіўся? УКВЭ'КАЦЬ дзеясл., -ю, еш. перах,, зак. Умараць, закаравіць. Усё штаны ў гліну ўквэкаў. УНА'НАЧКІ прысл. Побач ужываецца слова упрочкі (гл,). Пайсці ўнаначкі-"Пайсці ад сям'і. УПРО'ЧКІ прысл. Toe, што i ўнаначкі (гл.). A ўпрочкі ня ходзіць болі? УСТУРЫ'ЦЬ дзеясл., -ў, -ыш, перах., зак. Разбудзіць, падняць з пасцелі. Ніяк ня ўстурыш... Сьпіць да паўдня. Чуць устурыла яго. УТРАПЁ'НЫ прым. Шалёны, звар'яцелы. Нбсіцца, як утр а пены. УЦЭ'ЛА прысл. Чагб ты йдзёш уцэла, сьнех мёсіш? ХАДУРО'М прысл., ужываецца з дзеясловам хадзіць (фразеалагізм). Такі крык стаяў, аш хата хадуром хадзіла. 10ў