Матэрыялы для слоўніка народна-дыялектнай мовы (1960)

 ◀  / 200  ▶ 
ЦЁНГ наз., м., p. -y, мн. няма. Цяга. Мусіць цёнг дрэнны, дым на хату йдзець. ЦУДАВА'ЦЦА дзеясл-ў-юся, -ў-ешся, незак. 1. Жартаваць (з каго-небудзь). Hi цудуйся над мальцам. 2. Несур'ёзна працаваць. Цудуйісься нёшта, а работа на мёсьці стайіць. ЦЫБАТЫ прым. Высокі i тонкі. Нёйкі чужы быў, цыбаты. У мянё заўседы сьвіньні цыбатыя пападаюцца. ЦЬГБІК наз., м.у p. -а. Бутэлька на 0,25 літра. ЦЬВЕК наз., м.} p. -a. Цвік. Цьвек сагнуўся. Цьвякоў пяць хваціць, болі ні нясі. ЦЭР наз., м., p. -у, мн.няма. Грыб на дрэве. На бярозі цэр найшоў. ЧАПЯЛЬНГК наз., м., p. -а. Палка, на якую насаджваецца чапяла. Чапяльнік кароткі, сь пёчы патэльні німа як выцягнуць. ЧО'СНАК назм., p. -y, мн. няма. Часнок. Паўляхі (гл. ляха) чоснаку насадзіла. ЧЭ'ЦЬВІР наз., м.у p. -а. Чацвер. У чэцьвір у мэмээсі (MMC) доскі пачнуць рэзаць. Заўтра возьмім каня й завязем бярвёньні. ША'ПАТНІК наз., м.} p. -а. Расліна з шырокімі лісцямі, на якой вырастаюць дзяды (гл.). На абмёжку шапатнік вырас. ШАРСЬЦГНЬНЯ наз.у p. -я, зб. 1. Свіное шчацінне. Сала добра ня высмаліна, шарсьціньня тарчыць. 2. Пераносн. (пра траву). Карова ня ёсь, аднб шарсьцшьня. ШВА'РНУЦЬ дзеясл., -y} -еш, перах., зак. Кінуць (што* небудзь) ca злосцю. Нашто кнішку шварнуў? ІІКУФІР назм.у p. -а. Думайіць за шофіра вучыцца паёхаць. ШПАКО'УНІЦА н а з ж., p. -ы. У нашай шпакбуніцы віраб'і плодзюцца, a шпакі ні разу. ШУМІНА' наз.у ж.у p. -ы. Парушынка. Глядзі, мусіць шуміна нёйкая ўляцёла ў міску. Шуміна ў вока папала, рэжыцца. ШЧАВУ'К наз., м., p. -a. Высокае сцябло шчаўя. Даўнёй людзі зьбіралі шчавук i хлеп пяклі
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бблі, бярб, вбзьмім, вірабі, дбскі, дўмайіць, карбткі, мўсіць, несурёзна, пачнўць, плбдзюцца, сагнўўся, цудавацца, цудўйся, цудўйісься, чбснаку, шбфіра, шварнуць, шпакбўніцы, шпакоуніца, шчавўк
4 👁
 ◀  / 200  ▶