ЦЁНГ наз., м., p. -y, мн. няма. Цяга. Мусіць цёнг дрэнны, дым на хату йдзець. ЦУДАВА'ЦЦА дзеясл-ў-юся, -ў-ешся, незак. 1. Жартаваць (з каго-небудзь). Hi цудуйся над мальцам. 2. Несур'ёзна працаваць. Цудуйісься нёшта, а работа на мёсьці стайіць. ЦЫБАТЫ прым. Высокі i тонкі. Нёйкі чужы быў, цыбаты. У мянё заўседы сьвіньні цыбатыя пападаюцца. ЦЬГБІК наз., м.у p. -а. Бутэлька на 0,25 літра. ЦЬВЕК наз., м.} p. -a. Цвік. Цьвек сагнуўся. Цьвякоў пяць хваціць, болі ні нясі. ЦЭР наз., м., p. -у, мн.няма. Грыб на дрэве. На бярозі цэр найшоў. ЧАПЯЛЬНГК наз., м., p. -а. Палка, на якую насаджваецца чапяла. Чапяльнік кароткі, сь пёчы патэльні німа як выцягнуць. ЧО'СНАК назм., p. -y, мн. няма. Часнок. Паўляхі (гл. ляха) чоснаку насадзіла. ЧЭ'ЦЬВІР наз., м.у p. -а. Чацвер. У чэцьвір у мэмээсі (MMC) доскі пачнуць рэзаць. Заўтра возьмім каня й завязем бярвёньні. ША'ПАТНІК наз., м.} p. -а. Расліна з шырокімі лісцямі, на якой вырастаюць дзяды (гл.). На абмёжку шапатнік вырас. ШАРСЬЦГНЬНЯ наз.у p. -я, зб. 1. Свіное шчацінне. Сала добра ня высмаліна, шарсьціньня тарчыць. 2. Пераносн. (пра траву). Карова ня ёсь, аднб шарсьцшьня. ШВА'РНУЦЬ дзеясл., -y} -еш, перах., зак. Кінуць (што* небудзь) ca злосцю. Нашто кнішку шварнуў? ІІКУФІР назм.у p. -а. Думайіць за шофіра вучыцца паёхаць. ШПАКО'УНІЦА н а з ж., p. -ы. У нашай шпакбуніцы віраб'і плодзюцца, a шпакі ні разу. ШУМІНА' наз.у ж.у p. -ы. Парушынка. Глядзі, мусіць шуміна нёйкая ўляцёла ў міску. Шуміна ў вока папала, рэжыцца. ШЧАВУ'К наз., м., p. -a. Высокае сцябло шчаўя. Даўнёй людзі зьбіралі шчавук i хлеп пяклі