ПАЦЬЦІНА'КА наз., агульн., p. -i. Чалавек, які заўсёдьі любіць падсмейваць другіх. Глядзіця... Пацьць нака шклянскі (з вёскі Шклянцы) явіўся. ПАЧТА'Р наз., м., p. -d. Паштальён, лістаносец. Пачтар газету прынёс. Той пачтар ужо ня ходзіць—новага паставілі. ПАЧТА'РКА наз., ж., p. -i. Жанчына-паштальён, жанчына-лістаносец. Вуньдзіка пачтарка йдзёць. Пачтарка ўжо хадзіла, алі пісям ні было. ПЕРАБО'ЙКА наз., ж., p. -i. Перагародка ў кватэры. ПЕРШ прысл. Раней, спачатку. Перш толькі цапамі малацілі. Перш хадзіў на работу, a цяпёр ці ні хварэйіць. ГІІРАЖЬІРГНУТДЬ дзеясл., -ў, -ёш, перахзак. Пераступіць (цераз што-небудзь). Расьці ня будзіш, калі піражыргнёш (чалавека). Тут вуска, можна пі~ ражыргнуць. ПІРАРУ'Б наз., м., p. -y. Капітальная сцяна, якая падзяляе хату. Гэныя бярвёньні танёйшыя, пбидуць на піраруб. ПІЦАВА'ЦЬ дзеясл., -ў-ю. -ў-еш, неперахнезак. Многа працаваць, да стомы. Піцаваў да сёмага поту. Ну й піцаваў: аж рубашка змокла. ПЛАВО'К наз., м., p. -а. Плывец. Ён добры плавок: на глыбокіх містах плавайіць i ні байіцца. ПЛАСЬЦГЦЬ д з е я с л -ў, 4ш, перахнезак. Збіваць сена ў пласты. Я буду пласьціць (сена), а ты грабі з другога боку. ПО'ЖНЯ наз., ж р. 4. Сенажаць. Сёліта касцбу многа. Скора ўсе пожні пакосюць. За лесам пожня добрая... Заўтра з брыгадзіркай пбидуць дзяліць. ПРАЦЬ дзеяслпяру} пярэш, перах., незак. Мыць (бялізну). На клаццы пярэць адзёжу. ПРЫЛА'ЗНІК наз., м., р. -а. Месца ў лазні, дзе распранаюцца. Параўн.: рускае предбанник. ПРЫМА'КА наз., м., p. -i. Чалавек, які пайшоў у прымы. ПРЬГТАЧКАМ прысл. Не часта, час ад часу, у вольную часіну. Сабе й хату рабіў прытачкам. Дзе ты хацёў скора зрабіць (хату)? Адзш робіш, ды й то толькі прытачкам. ПЧАЛІНА' наз., ж., р. -ы. Пчала. Бліска i ні патходзіў, a ўсірбуна пчаліна мёду дала (г. зн. укусіла). 10 Зак
Дадатковыя словы
бўдзіш, вўньдзіка, вўска, глыббкіх, другбга, змбкла, касцбў, мбжна, мнбга, пакбсюць, патхбдзіў, пацьцінака, пбжні, пбйдуць, перабойка, прылазнік, прымака, пірарўб, піцаваць, ражыргнўць, рббіш, тблькі, хбдзіць—нбвага, ўсірбўна
1 👁