ПАМЕ'НІЦЬ дзеясл. ад меней (менш), -ю, -іш, неперах., зак. Сухата стайіць, дык i вады ў сажалцы памёніла. ПАМІДО'РЫНА наз., ж., p. -ы. Зяленую памідорыну есь, яшчэ жывот забаліць. ПАНАДВО'РАК наз., м., p. -а. Двор, падворак. Панадворак пад вёчар падмяцёш — заўтра нядзёля, людзі будуць. ПАНА'ТРЫЦЬ д з е я с л -//, -ыш, неперах., зак. Узяць за правіла рабіць што-небудзь дрэннае (пра чалавека, пра жывёлу). Панатрылі куры ў пшаніцу хадзіць, хоць махалам махай. ПАРКА'Н наз., м., p. -а. Плот з тычча (гл.). Не pacсоўвайця паркан! Куры ў гарод будуць лазіць. ПАРУБЕ'НЬ наз м., p. -я. Жэрдка, якая выкарыстоўваецца для ўвязвання на возе сена, саломы, снапоў. ПАСАЖЬГРКА наз., ж., p. -i. Пасажырскі аўтобус. Паўднём ня усьпёў на пасажырку. Начаваў у Бёгамлі. Тблькі на пасажырцы ець, а то на папутнай машыні холанна. ПА'СКАЛАК наз., м., p. -а. 1. Вельмі дрэннае палена. На што табё гэны паскалак? Добрых дроў хватайіць. 2. Пераносн. (пра чалавека). Такі ш паскалак, гультай... ПАТАРО'ЙКАЦЦА д з е я с л -ешся, -ецца, зак. Паспрачацца. Патарбикаліся пэўна й ні паёхалі. ПАТСТО'ЛЬНІЦА наз., ж., p. -ы. Брусок, жэрдка, якія прыбіваюцца цад столлю i закрываюць канцы дошак ля сцяны. Столь гатова, толькі асталося прыбіць патстольніцы. ПАТСТРЭ'ШАК наз., м., p. -a i -y. Дажджы пайшлі, а патстрэшак ня зроблены. Сьцёны пагніюць. ПАТЭ'ЛЬНЯ наз., ж., p. -i. Побач ужываецца скавара* да. Вёчарам нічога ні варыла. Бульбу падагрэла на патэльні толькі. ПАУВЕ'ЧЧА наз., н., p. -a. Паўвека, 50 год. ПАУЦАГЕ'ЛАК наз., м., p. -a. Палова цагліны. Паўцагёлкі ні выкідай, тожа знагадзяцца. Hi нясі болі... Паўцагёлкаў хваціць. ПАХАДЗГЦЬ дзеяслv -ў, -іш, неперах., зак. 1. Пахадзіць. 2. Toe, што i пабегаць (гл.). Як на тоя ліха, дык i карова ні пахадзіла
Дадатковыя словы
асталбся, бблі, бўдуць, бўльбу, гарбд, гатбва, двбрак, жывбт, зрбблены, карбва, кўры, нічбга, паменіць, памідбрыну, памідорына, панатрыць, папўтнай, парубень, патарбйкаліся, патаройкацца, патстбльніцы, патстольніца, патэльня, паувечча, пауцагелак, тбжа, хбланна
9 👁