БАСЬЦЯ'ЦЬ дзеясл., -ю, -еш, перах., незак. Знеслаўляць (каго-небудзь). Ты заўсёды басьцяіш яго. БАЦЯ'Н наз., м., p. -a. Бусел. Бадян адзін нёскалькі гадоў лётайіць: пары німа. БАЦЯНЁ'НАК наз., м., p. -а, у мн.—баціняты. Бусляня. Ля гнізда бацянёнка знайішгі ніжывога. Баціняты вялікія, скора будуць лётаць. БАЦЯНО'К наз., м., p. -а, у мы. —бацянкі. Назва расліны. Пасьцілку бацянкоў назьбірала. БЕТАМЛЯ наз., н., p. -я, мн. няма. Назва гарадскога пасёлка—Бягомль. Зь Бёгамля лінію (радыё) вядуць. БГТКА наз., агульн., p. -i. Зняважл.—чалавек, нічога не варты. Кудьі. гэна бітка гадзіцца! Hi ў салдаты, ні ў матросы, толькі змазываць калёсы. БЛЬГШЫЦЬ дзеясл., -y, -ыш, перах., незак. Звычайна блышаць дзяцей—г. зн. ушчуваюць, прабіраюць за іх якія дрэнныя ўчынкі, паводзіны. Мішавы благія дзёді. Ня блышыць, вот i развыдрэлі. I блышыць йіх, а толку мала. БО'УТКА наз., а г у л ь н p. -i, зняважл. (пра чалавека). Такая ш ужо боўтка, ні дай бох. БУЛЬБЕ'УШК наз., м., р. -у, зб., мн. няма. Тое, што i бульбоўнік (гл.). Бульбёўнік ні жаты стайіць. БУЛЬБО'УНІК наз., м., p. -у, з б м н. няма. Націна бульбы. Бульбоўніку сьсячы сьвіньням. БЬГТТА злуч. Быццам. Часта прытварайіцца, бытта хворы. БЭ'ЧЫЦЬ дзеясл., -у, -ыш, неперах., незак. Плакаць голасна. Ну й бэчыць, на ўсю вёску. ВА'ДЗЩЦА дзеясл., -у-ся, -іш-ся, незак. Спрачацца, абзываць адзін другога брыдкімі словамі. Ужо вадзюцца. Крьіку поўна хата. ВАЗО'НЬНЩА наз., ж., р. -ы. Судзіна, у якой расце хатняя кветка (вазон). Вазоньніцу для фікуса зрабіў. ВА'ЛАК наз., м., р. -а. Палка, якой гладзяць («качаюць») бялізну. Нёдзя валак прапаў. ВІННЬГ прым. Вінны. Вінных яблыкаў сёліта ні было. ВГТКА наз., ж., p. -i. 1. Скручаная лазіна, якою прывязваюць салому да латы (на страсе) або пры вязваюць калкі да жэрдкі ў плоде. Калі саломай крыдь, то й віткі трэба. Жардзё ёсь, толькі вітак