ЗЕ'БЛІЦЬ (зёбліць), -ю, -іш; незак. тр. Зябліць. Пасьля лёта зёбляць жьгтнішча. P. B. ЗЕ'ЛЛЕ (зёльля) толькі адз. Водарасці. Ранёй рэчка чыстая была, цяпёрака уся зарасла зёльлям. B. B. ЗЖ АТЦІ (зжахці), -y, -еш; зак. тр. Спаліць. Немцы ўсю нашу вёску зжаглі. В. B. ЗЛАДЗІ'НА (зладзша) мужч. Злодзей. Вось які зладзіна ёты чалавёк быў, кап толькі ўлёсьці апкрасьці чалавёка. P. Ч. ЗЛА'ПАЦЬ (злапаць), -ю, -еш; зак. тр. Злавіць. Немцы яе ў нашай вёсцы i злапалі. Белар. ЗМАХНУ'ЦЬ (змахнуць), -y, -еш; зак. тр. Салгаць. Ей сычас вымаіць блакнот, запісываіць маё імя, фамілію. Я хацёў перш змахнуць, запісаць Іван Пятровіч Miхайлаў i ідзі шукай мінё, ды думаю, не, так дзёла ня пойдзіць. Дазнаіцца, знаіш, будзіць у шкуру. Мік. ЗМЯНГЦЦА (зьмяніцца), -ю-ся, -іш-ся; зак. тр. Пераапрануцца. Мы парцізанам ёсьці давалі i зьмяніцца. Кам. ЗНАЦЬ (знаць) незак. тр. Відаць. Буракё пасадзілі даўнб i оаткё знаць. Кам. ЗНЕУДАЛЕ'ЦЬ (зьнеўдалёць), -ю, -еш; зак. тр. Захварэць. У іх хлопчык, маладзёй ад майго на два гады, знеўдалёў i ягб ў бальшцу паклалі. Мядз. ЗНГЦЕЙКУ (зьнщейку) прысл. Зняяац-ку. Зьніцейку настушу на касу i парэзаў нагу. Ліс. ЗРА'ЗАЧКУ (зразачку) прысл. Адразу. Не буць там дбуга. ідзі зразачку дамбу. Кам. ЗУБАСКА'ЛЬ (зубаекаль) мужч., неадабр. Аооба, якая без прычыны смяецца. Hy i зубаскаль ты бесталковы, памаўчаў бы хоць, пакуль старэйшыя гавораць. Граб. ЗУ'НДАЛЬ (зундаль) мужч., неадабр. Маўклівы чалавек. Што ў яго не пыталіся, гэты зундаль ня вымавіў ні слова. Крок. ЗЫГАВА'ЦЬ (зыгаваць) незак. тр. Гізаваць. Гады ca два назат заступіў я цялят пасьвіць. Хай іх халёра
Дадатковыя словы
бесталкб, блакнбт, бўдзіць, гавбраць, дамбў, дбўга, дўмаю, зебліць, зелле, змахнўць, знеудалець, зўндаль, касў, нагў, настушў, пакўль, шкўру
6 👁