Матэрыялы для слоўніка мінска-маладзечанскіх гаворак (1977). Сшытак 3. М. А. Жыдовіч

 ◀  / 145  ▶ 
вучыдца. Звучылася ты, дзёўка, на бацькавай шыі сядзёць. Ліс. ЗВЯРЦА'ДЛА (зьвярцадла) ніяк. Люстэрка. Паглядзіся ў зьвярцадла, пёкная, нічога іншага не скажаш. Вішн. ЗВЯТА'ВАЦЬ (зьвятаваць), -у-ю, -у-еш; зак. тр. Раз\ лічьііцца, аддаць доўг. Зьвятуй сусеццы i болын не бяры, Ce. ЗГАЛЕ'ЦЬ (згалёць), -ю, -еш; зак. тр. Выглядаць нядобра апранутым. Без маці зусім згалёлі дзёці: усё ў рівані, мурзатыя i галодныя. Меж. ЗГАМБАВА'ЦЬ (згамбаваць), -ую, -еш; зак. тр. Зганьбіць. Такі'я яблыкі згамбаваў, а я«ы ж румяненькія, сьвёцяцца ўсё. Лёпшых не знойдзе. Граб. ЗГАНДЛЯВА'ЦЬ (згандляваць), -ю-ю, -ю-еш; зак. тр. Купіць. Згандляіваў мне бацька бярвёньне на дом, a калі пачалі будаваць дом, дык бярвёньне аказалася трухлявым. Гіл. ЗГАРУ'СЦІЦЬ (згарусьціць), -y, -іш; зак. тр. Выціснуць, пусціць. Цяпёр i маладая на вясёлі ніводнай еьлязі'нкі ні згарусьціць — сьмяёцца, на маладога ды на каморку паглядае. Суд. ЗГО'МТАЦЬ (згомтаць), -аю, -еш; зак. тр. Прыбіраць (неакуратна). Пакідаў усё, згомтаў у адну кучу. Няма кап хоць раз зрабі'ў уборку як еьлет. Граб. ЗГРУНТАВА'ЦЬ (згрунтаваць), -ю, -еш; зак. тр. Збудавадь. Вярнуліся мы зь лесу — дзярэўні няіма, пагарэла ўсё. Сын старэйшы c арміяй нашай пашоў немца біць, а мы ж жонкай удваіх згрунтавалі зямлянку й жылі, пака сын прышоў з вайны. Белар. ЗГРЭ'БСЦІ (згрэпсьці), -y, -еш; зак. тр. Забраць. Немцы яго згрзолі i павялі. Cae. ЗДА'ЦЦА (здацца), -ю-ся, -едься; зак. тр. Вельмі стаміцца. Ен ужо саўсі'м здбуся, ляжыць i ні ўстаё. В. P. ЗДЭ'ЧНЫ (здэчны) прым. Тутэйшы. Яна ні здэчная, a с-пат Магілёва, а сюды замуш вышла. Кам
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

аднў, вярнўліся, галбдныя, еьлязінкі, звярцадла, звятаваць, згалець, згарусціць, згарўсьціць, згбмтаць, згбмтаў, згрзблі, згрэбсці, здбўся, зрабіў, зьвятўй, кўчу, нівбднай, нічбга, саўсім, такія
7 👁
 ◀  / 145  ▶