ЗАГАНУ'ЦЬ (загануць), -н-у, -н-еш; зак. тр. Загадаць. Я вам магу загануць загашу, дак i ня вёдаеце што. Так. ЗАГАРНУ'ЦЬ (загарнуць), -y, -еш; зак. тр. Завязаць. Дай я табё хустачку загарну. Кам. ЗАГРАЗНГЦЬ (загразьніць), -ю, -іш; зак. тр. Забрудзіць. Бывала ш, як пбидзем танцаваць, дык хлопец возьмя ў руку платочак, i руку, што на сьпінё, абгарнё платочкам ды так i танцуя, кап плацьця ні загразьніць. Бяс. ЗАГРАХАТА'ЦЬ (запрахатаць) -y, -аш; зак. тр. Загрукаць. Нёхта моцна заграхатаў на падлозе: шум, скрьіпнулі палавіцы. Узгур. ЗАГУБГЦЬ (загубіць), -л-ю, -іш; зак. тр. Згубіць. Загубіла сшытак, ня вёдаю, дзе i шукаць. Крок. ЗАГУ'СЛА (загусла) прысл. Згусцела. Крупнік зусім загус, няма як ёсці. Узгур. ЗАДЛЯКА'ЦЦА (задлякацца), -ю-ся, -еш-ся; зак. тр. Загаварыцца. Ой, кап ты згарэла, задлякалася я з вамі, a сьвіня ўлезла ў агарот. Цял. ЗАДО'УЖЫЦЦА (задбужыцца), -у-ся, -ыш-ся; зак. тр. Затрымацца. Трзба было лячьщца, а я задбужылася. Кам. ЗАДРЬІМА'ЦЬ (задрымаць), *л-ю, -л-еш; зак. тр., Задрамаць. Здаёцца, ледзь задрымаў, a ўжо i паднімацца пара. Узгур. ЗАДУША'ЦЦА (задушацца), -ю-ся, -еш-ся; незак. тр. Задыхацца. Так сэрца баліць, што як ідзёш, аш задушаешся. Кам. ЗАДУ'ЦЬ (задуць), -ю, -еш; Затушыць. Задуй агонь, сёна ж бліска, загарэцца можа. Узгур. ЗАДЗЁФА (задзёра) агульн. Задзіра. Hy i задзёра ж Іванаў сын: колькі ні прасілі, каб ні чапаў янушкаўскіх хлопцаў, дык не, ні выдзяржаў i палёс у драку. Бяс. ЗАЕ'СЦА (заёсца), -м-ся, -і-ся; зак. тр. Раззлавацца. Hy чагб заёўса так? Зьбірайся барджэй ды паёдзем, Пятро. Кузьм
Дадатковыя словы
агарбт, агбнь, вбзь, заганўць, загарнў, загарнўць, заграхатаць, загўс, загўсла, задбўжылася, задбўжыцца, задоужыцца, задрьімаць, задўй, задўць, заесца, кблькі, крўпнік, магў, мбжа, падлбзе, пбйдзем, платбчак, рўку, танцўя, хлбпцаў, хўстачку, янўшкаў
4 👁