ЗАЖА'ЛІЦЬ (зажаліць) зак. тр. Насадзідь джалаў. Я кінуў дымакур i наўцёкі, а пчолы за мной! Ляцёлі за мной i жалілі, зажалілі мянё ўсягб. Я пайшбу ік мамцы, іна мне павыцягала жалы. Бяс. ЗАЗУ'БІЦЦА (зазубіцца) прарасді. Ужо жыта даўно зазубілася. P. П. ЗАІКА'ТЫ (заікаты) прым. Заіка. У нас два бра* ты ёсьць заікатых, дык так цяшка іх слухаць. Папл. ЗАІКЛІВЫ (заіклівы) прым. Г л. заікаты. Ну й заіклівы, слова ня скажа! Кдльч. ЗАЙСЦГСЯ (зайсьцкя), ду-ся, -сь-ся; зак. тр. Зайсді. Ты паглядзі, Раіначка, якая цяпёр жысь панская. Як збидзісься да любога ў хату, як у пакбі панскія. Пал. ЗАЙСЦГСЯАДГОРА (зайсьцкя ад гора). Многа перажыць. Бацькі зайшлкя ад гора, не вёдалі, што ім рабіць. Мядз. ЗАКАНДЫ'БАЦЦА (закандыбацца), -ю-ся, -еш-ся; зак. тр. Унадзіцца. Закандыбалася лка да нашых хутаран. Бар. ЗАКЛО'КАЦЬ (заклокаць) зак. тр. Заквактаць. Заклокала кура, трэба пасадзіць, а то ня будзе цыплянятак. Р. Ч. ЗАКРА'ДКА (закратка) жан._ Паліца. Мо ты, дзет, закраткі папрыбіваяш? Кам. ЗАКУ'ТАЦЬ (закутаць), -ю, -еш; зак. тр. Зачыніць. Дзіцятка, закутай дзьвёры. Кам. ЗАДАВГЦЬ (залавіць), -ул-ю, -іш; зак. тр. Злавіць. Ішла я с поля, а мянё ў дарозі дошч залавіў i вымачыў усю. Кам. ЗАЛАТО'УКА (залатбука) жан. Манета ў 15 капеек. Я сёньня знайшла залатбуку. Кук. ЗАЛЯЙЦА'ЦЬ (заляйцаць), -аю, -еш; зак. тр. Запрэгчы. Што ш ты за хлопец, што ня можаш каня за* ляйцаць. Гы. ЗАМАЦАВА'ЦЦА (замадавацца), -ю-ся, -еш-ся; зак