ДЗЯРНО' (дзярнб) ніяк. Дзёран. Трэба іді нарэзайь дзярна ды апкласьці клумбу. Чар. ДЗЯРУНЫ' (дзяруны) толькі 'мн. Бульбяная баўка. Настружы картошкі пбуную міску, дзяруны буду пячы. Кук. ДЗЯЦЁ' (дзяцё) ніяк. Дзіця. Мы даўнёй ці гэтак жылі. I трэба было прасьці, i дзіцё трэба калыхаць. Адна нага ў почапца, а другой калаўрот цісьніш. Сцеш. ДНА (дна) ліч. Адна. Дажываю я свой век дна. Кук. ДОТЛЯДЫ (догляды) толькі мн. Агледзіны. Мёлася да мянё жанчына прыйсьці ў догляды. Кам. ДО'ДНЕЧКАМ (доднечкам) прысл. Досвіткам. Вёдаяш, можа ні забьглася Макрына, колькі трэба было напрасьді на дзёвяць губак верацяном? Ды пралі не днямі, а вечарамі i доднечікамі, а цэлы дзень малацілі жыта цаіпамі ды на кулі ператрасалі. Пал. ДО'ЙНІЦА (дбиніца) жан. Дайніда. Увёчара надаіла пбуную дбиніцу. P. Ч. ДОЙСЦЬ (дойсьць) прысл. Досыць. Што тадьг было?! Мох учыцца папбу сын, панбу сын, папова дачка, панава дачка, яшчэ хто багаты — мох учыць — i дойсьць. A цяпёр усё перавярнулася. Мік. ДО'РЖНІК (доржнік) мужч. Опецыяльны загон у двары для хатняй жывёлы. К сьвяту трэба доржнік прыбраць, найпёрш сабраць высахшы гной, папрыбіваць лясш, заправіць вёсьнічкі, бо ўжо ж закрываюцца i карова з цёлям выходзіць на падворык. Меж. ДОС (дос) прысл. Дастаткова. Дос ужо вам зубы тачыць. Узгур. ДО'СТКА (достка) жан. Купіў достак на пол, ды многа асталося. Ліс. ДО'УНІШНЯЕ (дбунішняе) прым. Старое, былое. Вы, відаць, хочаце вёдаць дбунішняе, бо ўсюды ходзіце i ўсё распытваене. P. Ч. ДОУНЯ-РАЗДО'УНЯ (дбуня-раздбуня) прысл. Даўным-даўно. Баба дбуня-раздбуня прала тальку. P. П
Дадатковыя словы
асталбся, ба^ка, верацянбм, выхбдзіць, гўбак, дбгляды, дбднечкам, дбйніца, дбйніцу, дбржнік, дбстка, дбўня-раздбўня, дбўнішняе, дойніца, доунішняе, калаўрбт, карб, картбшкі, кблькі, мбжа, мнбга, падвбрык, панбў, папбва, папбў, пбчапца, пбўную, перавярнўлася, раздоуня, хбдзіце, хбчаце
6 👁