ДАУБІ'НА (даўогаа) жан., зневаж. Высокая худая жанчына. Сястра мая худая была, дык усе казалі: «Вот даўбіна». Бяс. ДАУМГЦЦА (даўмі'цца) зак. тр. Дадумацца. Даўмілася такою халадзінаю без пальта выпраўляць. Ліс. ДАУНЕ'И (даўнёй) прысл. Даўжэй, больш. I не ведаю, што табё расказаць. Не такая ш яшчэ й старая я, друпя ш больш вёдаюць, даўнёй жылі, можа б вы да кагб с старэйшых схадзілі. Белар. ДВАРЬІ'ШЧА (дваришча) ніяк. Падворак. У іх усягди дваришча чиста вимецена i прыбрана. Пільк. ДВУХПУІДЯВЫ (двухпуцяви) прым. Двухкалейны. Цяпёр усюды двухпуцявая жалёзная дарога, а бывала паязди разьмінаюцца на разьёздах, або 'павінен перачакаць на станцыі, пака другі разьмінёцца. Белар, ДЖА'БКА (джапка) жан. Матыга. Вазьму джапку i пайду вёчарам крыху агарот папалю. Сонца схавалася, у галаву пёкчы не будзе. Я заўсёды вёчарам палю. Р. Ч. ДЖМЬГХНУЦЬ (джмихнуць), -у, -еш; зак. тр. 1. Чмыхнуць. Яна так модна джмихнула, што ўсе аглянуліся. Бяс. 2. Уцячы. Дзе там іх зловіш: як джмщнуць у кусти — толькі іх i бачылі. Чар. ДЖУПЛЯВА'ЦЬ (джупляваць), -ю, -еш; незак. тр. Рвань. Hv i наджуплявалі вы квётак. Кам. ДЖ Ы П 'Р (джып'р) мужч. Ерш. Мой дзяцька злавіў на вудачку двух джыгірбу. В. В. ДЖ ЭТАЦЬ (джэгаць), -ю, еш; незак. тр. Ківаць. Не джэгай лаўку, сядзі спакбина. Кам. ДЗЕ'УКА (дзёўка) жан. Дзяўчына. Помню, на танцы мы ў другую дзярэўню хадзілі, у Гаяни, а там за дзявок білі нас, каб мы ня адбівалі ў іхніх хлопцаў. Як нас многа, то яни ня лёзуць, а як астаўся хто ў дзёўкі, то так усиплюць, што ён ледзь назат прыпаўзё. Белар. ДЗЁР (дзёр) мужч. Адзёр. У той год усе дзёці вёс
Дадатковыя словы
бўдзе, вймецена, гаянй, даубіна, даунеи, даўбгаа, даўміцца, дварйшча, дварьішча, двухпуцявй, джабка, джмйхнула, джмйхнуць, джыгірбў, джыпр, дзеука, дзявбк, крыхў, кустй, мбжа, мнбга, нўліся, пайдў, паяздй, спакбйна, тблькі, усйплюць, хлбпцаў, чйста, янй
3 👁