Матэрыялы для слоўніка мінска-маладзечанскіх гаворак (1977). Сшытак 3. М. А. Жыдовіч

 ◀  / 145  ▶ 
ГЭ'САЛЬ (гэсаль) мужч., зневаж. Прайдзісвет. Гбны гэсаль па усёй зямлі дзяцёй маё. Кам. д ДАБРАВГТЫ (дабравіты) прым. Добры. A ён чалавёк дабравіты, няма чагб i казаць. Што не папрасі — усё зробіць. Хож. ДАБРА'К (дабрак) мужч. Баравік. Пайдуць дажджы, дак будзем дабракі зьбіраць i сушыць. P. Ч. ДАВЕ'ДКІ (давёткі) толькі мн. Наведванне. Як пашла ўчора ў давёткі — i соньяя німа. Ліс. ДАГЛЯДА'ЦЦА (даглядацца), -ю-ся, -еш-ся; незак. тр. Рабіць хатнюю работу. Маё дзёткі, німа мне часу, трэба ш яшчэ даглядацца іеьці. Вы прыдзщя пазьнёй, дак я можа што ўспомню i раскажу вам. Бяс. ДАЖДЖУ'ЙКІ (дажджуйікі) толькі мн. Кароткія гумавыя боты. Дажджуйкі абувай на балота i на дошч. Борк. ДАЛЕ'ЗНА (далёзна) прысл: Вельмі далёка. Мы ў грыбы рэтка калі ходзім, бо да лесу далёзна. Дук. ДА'ЛІ (далі) прысл. Далей. Атайдзі трохі далі, а так мне нічога не відаць. Кам. ДА ПО'СЛЕДКУ (да посьлетку) прысл. Да канца. У яго ніколі не хаиае цярпёньня давёсьці працу да посьлетку. В. В. ДАРМО' (дармо) прысл. 1. Шчога. Дармб, не шкадуй ты гэту пабітую шклянку. Дубр. 2. Добра. Наш стары ўжо дармб сябё атчувае, а то такі быў, лець хадзіў. Суц. 3. Добры. Хлопцы яны дармо — івёльмі паслухмяныя. Кац. 4. Дарэмна. Дармб паўставалі з раніцы, дошч такі ўлуніў, ні выйсьці. В. В. ДАСЦШНА'Я (дасьцшная) субст. прым. Добрая гаспадыня. Ат сусёткі ніякай жызьні няма. Кажа, што яна дасьцшная. Дзе ж яна дасьціпная, калі мужьгка давяла да тагб, што павёсіўся. Не мог ужыцца зь ёй. Бяс
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бўдзем, даведкі, дажджўйкі, дажджўйікі, далезна, дасцшная, дўй, мбжа, нікблі, нічбга, пайдўць, пбсьлетку, последку, раскажў, сбньяя, трбхі, хбдзім, часў
9 👁
 ◀  / 145  ▶