Матэрыялы для слоўніка мінска-маладзечанскіх гаворак (1977). Сшытак 3. М. А. Жыдовіч

 ◀  / 145  ▶ 
ГУННО' (гуннб) ніяк. Гумно. Вот жыта ўрадзіла сяголета, цэлае гуннб снапоў наклалі. P. Ч. ГУНО'РНАЯ (гунорная) прым. Ганарлівая. Бач, якая гунорная, як паёхала ў горат, дык i нос задрала. Бяс. ГУ'НЬКА (гунька) жан. Дзяруга. Гунькай лошкі засьцілаем у будны дзень. Уж. ГУНСПО'Д (гунспот) мужч. Вешалка ў паліто (y мове старэйшых). Пальто ў яе прыгожае, a гунспод адарваны i прышьгць ня можа. Мал. ГУ'РА (гура) жан. Тара. У нас німа гураў, a ў друпх мястах дак i гуры вялікія i каменьняў многа. P. П. ГУРКО'УНІК (гуркбунік) мужч. Агурочнік. Гуркбунік пасох, гуркбу не будзе. Чар. ГУ'СКІ (гускі) толькі мн. Гл. бабок. На тым балоці многа гусак расьце. P. П. ГУСЦЕФАЗНЫ (гусьцёражны) прым. Вельмі густы. Прыгожая была дзеўка i косы ў яе гусьцёражныя быль Кам. ГУСЦЯРНЯ'К (гусьцярняк) мужч. Густы падлесак. Чагб-чагб, а ягат хватая. Кругом жа лясыг. Пбидзіш за рэчку, трохі поля — i лясок. Або з гэтага канца. Вуліца канчаіцца — i адразу гусьцярняк. Белар. ГУ'ТА (гута) жан. Шклозавод. Каля могілак гута стаяла, зараз яна разваленая. Стар. ГЛЫТ (глыт) мужч. Глыток. Адзін глыт вады глынула сёньні, у роця ўжо перасохла. P. Ч. ГЭ'ЙСЯ (гэйся) займ. Гэта. На гэйею хустку надзёнь, a ў мянё другая ёсіка. Мац. ГЭ'НДЗЯ (гэньдзя) прысл. Там, у тым месцы. Сядь, дачка, пісаць гэньдзя, на тбе крэсла, там сьвятлёй,— ніпамысная i ваша работа: i дзяцёй івучы i да старых прыходзь. Яц. ГЭ'НУДЫ (гэнуды) прысл. Туды. Дзе гэта Ю'зік? Няўжб гэнуды пайшбу? Мац
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

балбці, бўдзе, бўдны, вўлі, гблета, гбрат, гунбрная, гунспбд, гунспбт, гуркбў, гуркбўнік, гуркоунік, гусцярняк, гэндзя, гўнька, гўнькай, гўра, гўраў, гўры, гўсак, гўскі, гўта, лбшкі, лясбк, мбгілак, мбжа, мнбга, нўла, пайшбў, пасбх, пбйдзіш, перасбхла, прыгбжая, рбця, трбхі, хбдзь, хўстку, юзік
4 👁
 ◀  / 145  ▶