Матэрыялы для слоўніка мінска-маладзечанскіх гаворак (1977). Сшытак 3. М. А. Жыдовіч

 ◀  / 145  ▶ 
Можа ён мне бялёт у арбоне дась?» Заб. Чуць пасьпёла узяць білёт на аробн, шофяр ужо й браць ні натта хацёў. Яц. АСКАЛО'ЦІНЫ (аскалоціны) толькі мн. Кіслае малако. Мы аскалоціны c хлёбам i бульбай ядзім, што ш, смачная яда. Мац. АСЛАБАНГЦЬ (аслабаніць), -ю, -іш; зак. тр. Вызвалідь. А як аслабанілі нас, дык i жыцьцё наладзілася. В. В. АСМА'ЛАЧАК (асмалачак) мужч. Прыгарачка. Дзёці вёльма любяць асмалачкі. Кук. АСНО'ВА (аснова) жан. Падэшва лапця. Гэтыя ла.пці будудь дбуга насіцца, бо аснова модная. Р. П. АСО'БЕННА (асобенна) прысл. Асобна. Ты ж грошы асобенна схавай, а не ўсё разам. Вуз. АСО'ТЫ (асоты) толькі мн. Соты. Пчолы самі асоты робяць, чашачкі такі'я клёюць зьвёрху i каля бакбу, гэтыя чашачкі налаўняюць мёдам, i каб ён не вылівбуся, заклёюць. Бяс. АСПАДНГЦА (аспадшца) жан. Спадніца. Была яна ў чорнай аспаднщы i прыгожай квяцктай нажуццы. Сак. АСПАКОЧЦЦА (аспакбіцца) зак. тр. Супакоіцца, уладзіцца. Сьвекар чорт быў, ня раз я плакала ад яго. Тады, праўда, нёяк аспакбілася, аспакбілася, перасталі сварыцца, жыць можна стала. Яз. АСЬМУ'ШКА (асьмушка) жан. Восьмая часць валокі. Гэта ш я учора асьмушкай ішла i ёта пугаўё нашла. Р. П. АДРУГЦЦА (атрущца), -ю-ся, -еш-ся; зак. тр. Атру- ціцца. 3 грыббу i атрущца можна, калі дрэнна зварыць. Вуз. АТСКУЛЕКА (атсюліка) прысл. Адсюль. Атсюліка да шашы кіламётры тры будзе. Узгур. АУСЯ'НКА (аўсянка) жан. Аўсяныя крупы. Авёс эысушуць, тады яго аптаўкуць у ступе, насыпюць у гарш
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

аптаўкўць, арббн, асб, асббенна, асбты, аскалбціны, аснбва, асьмўшка, асьмўшкай, аусянка, бакбў, бўдзе, бўльбай, вылівбў, грб, грыббў, дбўга, мбжна, прыгбжай, пчблы, такія, учбра, чбрнай, шбфяр
6 👁
 ◀  / 145  ▶