Матэрыялы для слоўніка мінска-маладзечанскіх гаворак (1977). Сшытак 3. М. А. Жыдовіч

 ◀  / 145  ▶ 
чок, кіпитком наліваюць i ў печ. Гэты авёс распарыдца, a тады выцягаіваюць з гаршка ў рэшата, каб вада сьцякла добра, а патом сыпюць на печ i сушуць. Выеахне i зробіцца як авёс настаяшчьі, непараны. Акал. АУІІІА'К (аўшак) мужч. Вушак. ён я к стукнуўся аб аўшак, так i сумка на пол грукнула. Нав. АХА'ЯЦЬ (ахаяць), -ю, -еш; зак. тр. Прыбрадь. Мая цётка сказала, каб я ахаяла хату. В. B. АХРА'ПКА (ахрапка) жан. Качарэжка. Мой самы малотшы Уладзь дык усё крычыць: «Мама, абрэж мне ахрапку». Хац. АЧАЛАВЕ'ЧЫЦЦА (ачалавёчыцца), -у*ся, -ыш-ся; зак. тр. Ажаніцца. Ачалавёчыўся б ён ужб, а то ходзіць як блудны. Кам. АШАВУ'РАК (ашавурак) мужч. Асмалак, а часта i авычайная палка. Як скшя ён сваю капоту (вопратку), як хваця ашавурак дый за сабакам сьлёдам. Заб. АШАРА'ШЬЩЬ (ашарашыць), -у, -ыш; зак. тр. Здзівіць. Ну i ашарашыў жа ён мянё, як сказаў, што жэніцца на гэтай дзяўчыне. Кам. АШЛё 'ПКІ (ашлёіікі) толькі мн. Абутак (стоптаны). Што гэта за ашлёпкі ў цябё на нагах? Бытта кушць чаравікі табё німа за што. Узгур. Б БА'БІЧ (бабіч) мужч. Дзіця, што нарадзілася ў прысутнасці бабкі-павітухі. У нас завядзёнка такая была — на вельканац ідзём па яйка да татуся хрышчонага, мамы хрышчонай, бабулі. Дак я рас прышла (а ў нас натта было многа дзяцёй, было сем дзяцёй), дык эта бабуля мне як наклила, усім жа сваім гэтым бабічом як наклала яек, дак я дамбу ужо й ні прынясла, пабіла, памяла. Зал. БАБКО'ВЫ ЛЮТ (бапковы ліст). Лаўровы ліст. Варадь расол, кідаюць туды пёрац, бапковы ліст, соль, укроп, часнок, Гэтым расолам заліваюць грыбы i закры2 Зак
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

ауіііак, ачалавечыцца, ашавўрак, ашарашьщь, бабковы, бабічбм, бабўля, бабўлі, бапкбвы, блўдны, грўкнула, дамбў, зрббіцца, кіпйткбм, малбтшы, мнбга, наклйла, расбл, расблам, стўкнуўся, сўмка, сўшуць, хбдзіць, хрышчбнага, хрышчбнай, часнбк, чбк
9 👁
 ◀  / 145  ▶