ШЧАКЕ'Т (шчакёт) зборн. Агароджа з дошак. Патробна паставіць шчакёт, а то старая агароджа згніла, уся правалілася ўшчэнт. Узгур. ШЧАНЬ (шчань) мужч. Вялікая кадушка. У бацькі майгб было сямёра дзяцёй. Бывала, як наеблім цэлы шчань гуркбу на зіму, яшчэ й да вяоны цягнуцца. Бяс. ШЧАРБЯЛІ' (шчарбялі) толькі мн. Дзіраівыя зубы. Нейкіх пяць шчарбялёў сядзіць яшчэ ў роце. Кам. ШЧА'УЛІК (шчаўлік) мужч. Гл. шчавіль. Ты хоць схадзі шчаўліку назьбірай, увыкла, што ўсё маці ды маці. Буз. ШЧУПАКО'УКА (шчупакбука) жан. Спінінг. «Глянь, глянь, якую пацан вьгцялнуў».—«ён на шчупакбуку».— «Дак можа i ты п на шчупакбуку папробуваў?»—«Я дык ня вёльмі люблю на шчупакбуку, круці да круці, а як заблытаецца жылка — сядзі'». Белар. ШЧЫКЕ'Т (шчыкёт) мужч. Штакет. I кагб ён так баіцца, увесь двор шчыкётам абнёс. Кук. ІПЧЫ'РЬІЦЬ (шчырыць), -y, -ыш; незак. тр. Выведваць што-небудзь. Ну пачакай, я цябё нёкалі патпільную, калі ты ўсё шчырыш ды шчырыш. Нічога за табби ні прынясьці няможна, ні зрабіць што. Бяс. ШЧЫТО'К (шчыток) мужч. Невялікая печка ў пакоі. Люблю зімби калі ў шчытку дровы гараць, весела так. Мац. ПІЧЭ'ТКА (шчэтка) жан. Шчотка. Спачатку трэба лён часаць шчэткаю, a потым грэбяням. Дук. ШЬГБКА (шьгпка) прысл. Хутка. Ого, як давёдаліся, што ханжа будзя, то шыпка прышлі. Пуз. ШЫДЭ'ЛАК (шыдэлак) мужч. Кручок для вязания. Трэба шыдэлак купщь, буду вязаць рукавщы. Цяр. ШЫКАВА'ЦЦА (шыкавоцца), -ю-ся, -еш-ся; нсзак. тр. Рыхтавацца, прыбірацца. На госьці шыкуюцца, ёг'дзіў да сына, а зорас сын прыёхаў. Зап. ШЬГЛЬНІК (шыльнік) мужч. Сасновыя іголкі. Дзе бацька? Шыльнік зь лесу возіць. Нар
Дадатковыя словы
бўдзя, вбзіць, гбсьці, гуркбў, дрбвы, збрас, зімбй, зімў, нямбжна, нічбга, папрббуваў?»—«я, патпільнўю, пбтым, пічэтка, рбце, таббй, трббна, шчакет, шчаулік, шчупакбўка, шчупакбўку, шчупакоука, шчыкет, шчытбк, шчыткў, шыкавацца, шыкавбцца, шыкўюцца, ёгдзіў, ігблкі, іпчырьіць
4 👁