Матэрыялы для слоўніка мінска-маладзечанскіх гаворак (1977). Сшытак 3. М. А. Жыдовіч

 ◀  / 145  ▶ 
л а в ў шал ом іц ь. А бы ў тут у Нас а д зш в ер х а л а с, зр а б іў ён ш бсьц ік мётр а ў шэсь i п асп б р в а ў у с е гн ёзд а. Р. Ч. ШПАФЫ (шпары) толькі мн. Выемкі паміж бярвеннямі. Шпары пазамазваў глшай, а дяпёр буду выклёйваць абоямі. Чар. ШПАФЫЦЬ (шпарыдь), -у, -ыш; незак. тр. Гсці хутка. Глень, хто гэта там так шпарыдь каля лесу? Узгур. ШПАКО'УНЩА (шпакбуніца) жан. Шпакоўня. Павёсіў на кожную бярозу па шпакбуніцы. Ліс. ШПАНЕ' (шпане) ніяк. Шпана. Дзіця малое (у жартоўным тоне). Не лезь, шпанё, не ў сваё: сядзі i гуляй са сваі'мі цацкамі. Граб. ІІІПІГІНАФ (шпігінар) мужч. Шкіпідар. Натры дзіцяці грудзі шпігінарам, цяплёй стане, кроў разыйдзецца па цёле, лягчэй будзя. Boŭp. ШУ'ЛА (шула) ніяк. Будынак, куды складаюць торф. Мы капалі торф, дала шула яшчэ ё, а сын дроў прывёс. I мне будзе на дзывё зімё. P. Ч. ШУ'ЛЛЕ (шульле) ніяк. Адлегласць паміж слупамі. Hy які ш ты салдат, калі не можаш прабегчы да шульляў? Р.Ч. ШУЛО' (шуло) ніяк. Шула. Гэта шулб ўжэ пачалб хістацца, трэба новае ставіць. Кам. ШУМЕ'ЦЬ (шумёць) незак. тр. Брадзіць. Настойку паставіла, сахару многа нада, есьлі меньш паложыш, дык яна шумёць будзя, плахая будзя. Бяс. ШУ'ПЕЛЬ (шупель) мужч. Шуфель. Ідзі к сусётцы шупель папрасі, бо бульбу зграбаць трэба. P. Ч. ШУ'СЫ (шусы). Глыбокія галёшы. На дварэ сёньні мокра, шусы нада надзёць. P. Ч. ШЧА'ВІЛЬ (шчавіль) мужч. Шчаўе. Hy i багата тут разраслося коньскага шчавілю. Меж. ШЧАДРЭ'Ц (шчадрэц) мужч. Вёчар пад Новы год. А мы на шчадрада варажыдь будзем. Уж. ШЧАЛУГА'ЦЬ (шчалугаць), -аю, -еш; незак. тр. Лушчыць. Сухі'я струкі' дык i добра шчалугаць. Шльк
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бярбзу, бўдзе, бўдзем, бўдзя, бўду, бўльбу, грўдзі, мнбга, палбжыш, разраслбся, сваімі, сухія, шпакбўніца, шпакбўніцы, шпакоунща, шулле, шумець, шўла, шўль, шўльле, шўпель, шўсы
6 👁
 ◀  / 145  ▶