Дзе: малога я кармі'ў яго, а у старасці хай ён корміць. Граб. ХЛЯБО'К (хлябок) мужч. Скарынка. Мае дзёці увесь хлябок абдзярудь, a мякіш не ядуць. P. Ч. ХЛГПАЦЬ (хліпаць), -аю, -еш; незак. тр. Піць. 3 рэткімі звычкамі іх Пёця: ваду як пачнё хліпаць, бы у кадушку лье. Граб. ХЛУ'ДЗІНА (хлудзіна) жан. Палка. Вазьмі хлудзіну ды гаш карову на поле. P. Ч. ХЛЫ'СНУЦЦА (хлыснуцца) -у-ся, -еш-ся; зак. тр. Ударыцца. Глядзі' ні хлыеьніся лобам. Ліс. ХЛУСТ (хлуст) мужч. Ссечанае дрэва з абцярэбленым суччам. Толькі трактар можа выдягнуць гэтулькі хлустбу. Чыж. ХРАПО'ТНІК (храпотнік) мужч., бат. Капытнік. Раней хадзілі рвалі храпотнік i канёў кармілі. Зараз не рвем храпотніку. P. Ч. ХРЫПАНУ'ЦЬ (хрыпануць), -y, -еш; зак. тр. Вы-\ спацца. Хрыпануў дык хрыпануў: сонца з абедзьдзя даўно павярнула. Ліс. ХУ'ЖА (хужа) прысл. Горш. Яму было с кожным днём усё хужа i хужа. В. B. ХУ'ЖЫ (хужы) прысл. Горш. Пашла замуш i тагб хужы стала. Бар. ХУФА (хура) жан. Павозка. Ранёй сядзеш на хуру i паёдзеш у госьці, a цяпёр ня тое, цяпёр ёдуць на мацыклётах i лісафэтах. P. Ч. ХУ'РА (хура) жан. Параконны воз. На хуры i нашы з поля ёдуць. P. Ч. ХУСЦІ'НА (хусьціна) жан. Хустка. Калі жаніх i нявёста паяаравяцца аднб аднаму, дагаворваюцца, каб золата колькі-нёбудзь, каня, авёчку, прасьціньі, хусьціны i рознае, діто патрэбна ў прыданым. Баг. ХУТ (хут) мужч. 3руб. У нашым калодзежы такі стары хут, што вось-вось абваліцца, трэба пабудаваць новы. Кук
Дадатковыя словы
абдзярўдь, аднамў, вадў, гбсьці, дагавбрваюцца, зблата, кадўшку, карбву, карміў, кблькі-нёбудзь, кбрміць, лббам, малбга, павярнўла, рбзнае, сбнца, хлустбў, хлўдзі, хлўдзіна, храпбтнік, храпбтніку, хрыпанўць, хрыпанўў, хусціна, хўжа, хўжы, хўра, хўру, хўры, ядўць
3 👁