нашым канцы вёскі чатыры Колі i ўсе хаўрусьнікамі былі. Кук. ХАХЛУ'ХА (хахлуха) жан. Курыца, якая водзіць куранят. Хахлуха такая дрэнная была, я ў пбіграп садзіла, i вадой мачыла, так цяпёр няхай сядзіць навязана, a яны малёнькі, шкоды не робяць. Р. Ч. ХВАМІ'ЛЛЯ (хвамільля) жан. Прозвішча. Хвамільля у ягб вельмі рэткая, незвыкная — Наттачылкін. Узгур. ХВАНДО'УКА (хвандбука) толы іі мн. Зборкі. Я Вёраччы сіні'ла сукёначку ў хваіндовачкі. Р. Ч. ХВАРСУ'Н (хварсун) мужч. Фареун. Нос выцерці не умёе, а ўжо хварсун. Ліс. ХВАРТУ'Х (хвартух) мужч. Фартух. Хвартухом падпяражыся. Ліс. ХВА'НДЫ (хванды) толькі мн. Зборкі. Сёньня маладыя вускія сукёнкі носяць, а даў'нёй, чым больш хвандаў было, тым харашэйшая сукёнка. Кам. ХВА'РБА (хварба) жан. Фарба. Хварба такая ў лачках была. Кам. ХВА'ЦКІ (хвацкі) прым. Прыгожы. Сусёцкі сын так! хвацкі хлопяц стаў. Пуз. ХВАШЧАНКА (хвашчанка) жан., бат. Пырнік. Палю, дзётачкі, палю, рву гэту хвашчанку, а яна ўсё есь. Р. Ч. ХВІРА'НКІ (хвіранкі) адз. хвіранка. Фіранкі. Зара такія прыгожыя хвіранкі вёшаюць на вокна, даўнёй ётага не было. Р. Ч. ХВО'РТКА (хвортка) жан. Фортачка. Ластаўка ў хвортку ўляцёла. Ліс. ХЕ'УРА (хёўра) жан. Талака. Пбидзем сёньня з дачкой у хёўру рабщь к сваякам. Пл. ХЛЕБ (хлеп) мужч. Збожжа. Трэба хлеп убраць, а то як пбидуць дажджы, дык пагніё. Кам. ХЛЕ'БНІК (хлёбнік) мужч. Карміцель. Як пастарэю, сіл не будзе, працавадь не змагу, то хлёбнікам сын бу
Дадатковыя словы
бўдзе, вбкна, вўскія, змагў, нбсяць, пбйдзем, пбйдуць, прыгбжыя, рббяць, сініла, хахлўха, хаўрўсьнікамі, хвамілля, хвандбўка, хвандоука, хварсўн, хвартухбм, хвартўх, хвбртка, хвбртку, хеура, хлбпяц, хлебнік
7 👁