ХАВА'ЦЬ (хаваць), -ю, -еш; незак. тр. Гадаваць. Цяшка было хаваць дзяцёй, але як падняліся на ногі, то i пайішгі ў сьвет. Пуз. ХАВА'ЦЬ (хаіваць), -ю, -еш; незак. тр. Трымаць. Цяпёр вот i не хаваем болі каровы. Столькі растрат яна нам прынося. Бяс. ХАДА'К (хадак) мужч. Лапаць. Дзет калісьці ў хадаках хадзіў, а я дак i ня бачыў. Даўг. ХАДАЛА' (хадала). Ходу. Ішоў я рас вёчарам гэтак бёрагам. Тады чую: нёхта бяжыць за мной, так вот, як кошка, скача. Паглядзёў — выдра. Я схашу палку ды агрэў па ёй. Выдра пакрущлася, пакруцілася i апяць ка мне. Я — хадала, чуць атвязаўся ат яе. Белар. ХАЛАДЗЕ'НКА (халадзёнка) жан. Халодная вада ў лазні. Лёіна, дачушка, нанасі вады у лазьню на халадзёнку. Хац. ХАЛА'Т (халат) мужч. Паліто. Увайшбушы у хату, ён скі'нуў халат,— так называюць у нас пальто. Кам. ХАЛЕФНЫ (халёрны) прым. Дрэнны чалавек. Нёкая халёрная брыгадзірша сёлета у нас Кам. ХАЛУ'ПА (халупа) жан. Невялічкая хата. Залёс у тую халупу ды сядзщь, ні вылазя. В. В. ХА'КАЦЬ (хакаць), -ю, -еш; незак. тр. Зяваць. Нёшта цэлы дзень сёньня хакаецца. Ліс. ХАНАБЭФЫСТЫ (ханабэрысты) прым. Фанабэрысты. Дзірэктар быў чалавёк вёльмі ханабэрысты, ні с кім ня гаіварыў i зь ім ніхтб ня гаварыў. P. Ч. ХАНЖА' (ханжа) жан. Неперагнаная другі раз caмагонка. ён жа ня піў хаінжу, таму i цьвярозы. Пал. ХАРАШО' (харашб) прысл. Добра. Харашб, што ты прышла. а то я хацёла к табё ісьці. В. В. ХАРАШЭ'И (харашэй) прысл. Лепш. Яна кожную суботу дадому прыязджала, бо дома харашэй. В. В. ХАТУ'ЛЬ (хатуль) мужч. Клунак. Зьвязала я ў хатуль яму самьтя нужныя рэчы, i сталі мы чакаць. Кл. ХАУРУ'СНІК (хаўруснік) мужч. Дружбак. Было на
Дадатковыя словы
бблі, ббту, дадбму, дачўшка, карбвы, нўжныя, прынбся, скінуў, стблькі, схашў, тамў, тўль, увайшбўшы, халадзенка, халўпа, халўпу, харашэи, хатўль, хауруснік, хаінжў, хаўрўснік, цьвярбзы, чўю
5 👁