АБЕ'ДДЗЕ (аб'ёдзьдзе) ніяк., толькі мн. Аб'едкі. Не з'едзенае сена. У нас яшчб ў паведі многа аб'ёдзьдзя ляжыць. Пільк. Аб ЯРНУ'ЦЦА (абярнуцца), -у-ся, -еш-ея; зак. тр. ГІеракуліцца. Казаў жа не лажыць такі поўны вое, вот i абярнуўся. Чар. АГЛАМА'ЗДАК (агламаздак) мужч., зневаж. Дурань. Аднаго сына маю i той агламаздак, нічога не разумев. Уж. АГЛАМО'ЗЫ (агламозы) прым. Тупы чалавек. Каму ты дала рашаць? Кал! Ганна ні рашыла, то гэта агламозая i слова ні прачытае. Яна ж як пень. Бяс. АГЛЯ'ДЗІНЫ (аглядзіны) толькі мн. Агледзіны. Нёкалі ў нас гэтак было. Хбча жаніцца хлопец, дык трэба ш, каб бацькі маладога прыяжджалі на аглядзіны. Кукш. АГРА'З (аграс) мужч. Гультай. Аграс гэты нічога не робіць, толька i шлындая па вуліцы. Р. Ч. А ГУ'ЛАМ (агулам) прысл. Разам. Агулам спахватнёй рабіць. Кам. АДАБРА'ЦЬ (адабраць) зак. тр. Паралізаваць. Ужо трэці гадок мінуў, як яму адабрала ногі. Кам. АДГАДАВА'НАЯ (адгадаваная) дзеепрым. Вялікая. Ну i трава ж адгадаваная, я i ня думаў, што такая бу дзя. Мядз. АДГА'КАЦЬ (адгакаць), -а-ю, -а-еш; зак. тр. Зрабіць, паставіць дом. Так хутка Васіль сваю хату адгакаў, што не вёрыцца. Прудз. АДГАНА'ШЫЦЬ (адганашыць), -ш-у, -ш-ыш; зак. тр. Адлупцаваць. Ой сьціхні, а то кляпам рот заткну ды так адганашу. Раўч. АДДАЛЕ'К, (аддалёк) прысл. Воддаль. 1х хаты стаял! аддалёк, так што вяснби i восеньню туды ні даёхаць, ні дайсьці. Граб. АДДУДУ'РАНЫ (аддудураны) прым. Адтапыраиы. Чагб ў цябё карман так! аддудураны, чагб ты туды наклаў? Чар. И
Дадатковыя словы
абеддзе, абедкі, абярнўцца, абярнўўся, абёдзьдзе, абёдзьдзя, агламбзы, аграз, агўлам, аддалек, аддудўраны, вбсеньню, вяснбй, вўліцы, дўмаў, зедзенае, маладбга, мбзая, мінўў, нбгі, нічбга, рббіць, тблька, хўтка
4 👁