АБРЫ'НДАЦЦА (абриндацца), -ю-ся, -еш-ся; зак. тр. Заляпацца граззю. Усю спаднщу абрьшдала за гэтую дарогу, а панчохі ад гразі аж рабыя сталі. Узгур. АБСАДЗІ'ЦЬ (апсадзіць), -дж-у, -дз-іш; зак. тр. Стрымаць. Але я яго адразу апсадзіў, бо натта ўжо ён разышбуся. Р. В. АБСАДЗГЦЬ (апсадзщь), -у, -іш; зак. тр. Супыніць. Няма каму апсадзщь цябё. В. В. АБСАРДА'К (апсардак) мужч. Лапсардак. Апсардак на ім, як на налу вісіць, так ужо схуднеў. Дубр. АБСЛЮНЯ'УЛЕНЫ (апсьлюняўлены) прым. Абелюйены. Стары дзед дзяржаў у зубах апсьлюняўленую цыгарэту. Узгур. АБТРАХНУ'ЦЬ (аптрахнуць), -у, -еш; зак. тр. Абтрэсді. Вось галганцы, за ноч усе яблыкі аптрахнулі. Узгур. АБУ'БНЩЬ (абубніць), -ю, -іш; зак. тр. Астрыгчы нагала. Такі прыгожы хлопец, а яго абубнілі як авёчку. Бр. АБХЛЮ'ПАЦЬ (апхлюпаць), -ю, -еш; зак. тр. Апырскаць граззю. Паткасай штаны, а то апхлюпаеш. Дук. АБЦЕ'ПКАЦЦА (апцёпкацца), -ю-ся, -еш-ся; зак. тр. Не прыбіраць у хаце. Такая маладая, а зусі'м апцёпкалася, усё ніпачом: ці прыбрана, ці насьмёчана; ці будуць чужыя, ці не будуць — усё ёй рбуна. Меж. АБЧЫФЫЦЬ (абчырыць), -y, -ыш; зак. тр. Абадраць, абрэзаць, абчасаць. А той гэтым часам абчьгрыў дуба i ляці'ць сюды з кійком. P. Ч. АБШАЛЁСТАЦЬ (апшалёстаць), -ю, -еш; зак. тр. Красці. Апшалёсталі ўсё: i пшаніцу i ячмёнь i ббику з мёдам, усё забралі. I ніхтб не вёдае, хто мог гэта зрабіць. Меж. АБША'СТАЦЬ (апшастаць), -ю, -еш; зак. тр. Абрэзаць (у адносінах да прычоскі). Гэта ж мая дзяўчьгаа ўчора такі'я валасы апшастала, галава стала голаю, як гарбус. Меж
Дадатковыя словы
абрйндацца, абрындацца, абсадзіць, абсардак, абслюняулены, абтрахнуць, абубнщь, абхлюпаць, абцепкацца, абшастаць, абўбнілі, абўбніць, адразў, аптрахнўлі, ббйку, бўдуць, гарбўс, гблаю, дарогў, дўба, зусім, камў, кійкбм, ляціць, ніпачбм, разышбўся, рбўна, такія, ўчбра
6 👁