КА'СЛАУКА (ка'слаўка) жан. Пасма. Валасэ' гз'дак ле'зьлі, але пра'ма ка'слаўкамі. I цяпе'р гэ'ткія даўгава'ценькія, але ма'ло, нічо'га німа' на галаве'. Сав. КАСМЬІЛГ (касмылі') толькі ў мн., неадабр. Hepacчасаныя валасы. Рашчашы' свае' касмылі', хо'дзіш, як лаху'дра яка'я. Слаб. KACTPA' («астра') жан. Кастрыца. Як трэ'піш, кастру' выбіва'іш. Рат. КАСЦЮКГ (касьцюкі') адз. касцюк. Асцюкі. Была' сё'ньня на рабо'ці, се'ялі муку', a цяпе'р касьцюкі' куса'юдца. Typ. КАСЦЮЛЬКІ' (касьцюлькі') адз. касцюлька. Асцюк. Ме'люць авё'с c касьцюлька'мі, ме'люць i рашчыня'юць, кал укі'с, a по'тым ва'раць кіісель. Рат. KA'TAP (ка'тар) мужч. Сып на губах. Вунь як мало'га ка'тар асы'паў! Пал. КАУТУНЬГ (каўтунэ') толькі ў мн. Гл. калдуны. Така'я ўжо ніакура'тная дзе'ўка, ве'чна каўтунэ' е'тыя цяляпа'юцца, хаця кап зачаса'лася калі'. Дук. КАЧА'ЛКІ (кача'лкі) адз. качалка. Драўляная прылада качаць бялізну. Кача'лкамі кача'юць бяльлё', анна' кача'лка кру'глая, a друга'я з зуба'мі. Рат. КА'ЧАНКА (ка'чанка) жан. Жоўтая парцяная хустка ў кветкі. Па'тчарка прыве'зла ёй харо'шаю ху'стку, як ка'чанка, у кве'ткі. Цял. КАЧАРЖЫ'ШЧА (качаржы'шча) ніяк. Доўгая палка, на якую надзяецца качарга. Качарга' надзяе'цца на качаржы'шча. Рат. КАЧА'ЦЬ (кача'ць), -ю, -еш; незак. тр., перан. Гадаваць. У майго' дзе'віра дак во'сьмера, яны' анно' аннаго' кача'лі. Рат. КАЧЭ'БРЫК (качэ'брык) мужч. Павозка для святочных абрадаў. Для тако'й спра'вы брыгадзі'р не пашкадава'ў i качэ'брыка. Маст
Дадатковыя словы
katap, авёс, асыпаў, брыгадзір, вараць, вечна, восьмера, выбіваіш, гздак, гэткія, даўгаваценькія, дзевіра, дзеўка, другая, етыя, зачасалася, зубамі, каслаука, каслаўка, каслаўкамі, касьцюлькамі, катар, качалкамі, качалкі, качалі, качанка, качаржышча, качаюць, качэбрык, качэбрыка, круглая, кусаюдца, лахудра, лезьлі, малога, мелюць, ніакуратная, нічога, патчарка, пашкадаваў, потым, прама, прывезла, рабоці, рашчыняюць, сеялі, справы, сёньня, такая, такой, трэпіш, укіс, харошаю, ходзіш, хустку, цяляпаюцца, цяпер, якая
2 👁