КАПШУ'К (капшу'к) мужч., перан. Жывот. А ты во то'жа до'бры капшу'к ма'яш, ні худзе'нькая. В. B. КАПЕРА'ТЧЫК (капяра'ччык) мужч. Прадавец. У нас капяра'ччык до'бры, пятна'ццаць год ро'біць, а ні ра'зуші ўмата'ўся. Ляхі. КАРАБО'К (карабо'к) мужч. Шпакоўня. А мой Яку'б нарабі'ў сто'лькі карапко'ў, што аж няма' дзе ве'шаць. Мац. KAPAHI'K (карані'к) мужч. Булей. Люц. Сат у Miне', а пат ко'жным дзе'равам карані'к c пчо'ламі. В. B. КАРА'УКА (кара'ўка) жан., зневаж. Неахайная жанчына. От кара'ўка, гэ'та ш трэ'ба гэ'дакаю ніакура'тнаю быць. Ляхі. КА'РКАЦЬ (ка'ркаць), -ю, -еіп; незак. тр., перан. Гаварыць. Hi ка'ркай, ба'ба, a лепш рабо'ту рабі'. В. B. КАРАХВА'ШКІ (карахва'шкі) толькі ў мн. Выязныя сані. Павозка. На карахва'шках е'зьдзілі на кірма'ш. Рат. КАРО'ТШЫ (каро'тшы) прым. Карацейшы. У яго' адна' нага' каро'тшая за другу'ю. В. B. КАРТАПЛЯ'НІК (картапля'нік) мужч. Бульбяны блін. Ты ш картапля'нікі любі'ш, то от наабіра'й карто'плі — напяку'. Ляхі. КАРТАПЛЕ'ННЕ (картапле'ньня) ніяк. Картафлянік. Трэ'ба картапле'ньня жжына'ць, а то пажаўце'я. Ляхі. КАРШЭ'ЛЬ (каршэ'ль) жан. Шыя. Учо'ра на тан'цах намы'лілі каршэ'ль гэ'таму чужо'му дзіцюку'. Раб. КА'РЫ (ка'ры) толькі ў мн. Параконная павозка. Парако'нная фу'ра ка'жуць, а хто ка'жа ка'ры, адно' i то'я ш. Дук. KACA'TKA (каса'тка) жан. Чалавек добрай душы. Таку'ю каса'тку, як мой Пе'ця, рэ'дка дзе зно'йдзеш: уста'не ра'на, вады' прынясе', усё прыбярэ'. Уз
Дадатковыя словы
kacatka, kapahik, баба, вешаць, гэдакаю, гэта, гэтаму, дзеравам, добры, другую, езьдзілі, жжынаць, знойдзеш, кажа, кажуць, каператчык, капшук, капяраччык, карабок, каранік, карапкоў, караука, карахвашках, карахвашкі, караўка, каркай, каркаць, каротшая, каротшы, картапленне, картапленьня, картаплянік, картаплянікі, картоплі, каршэль, кары, касатка, касатку, кожным, кірмаш, любіш, маяш, наабірай, намылілі, нарабіў, ніакуратнаю, пажаўцея, пеця, пчоламі, пятнаццаць, работу, разуші, рана, робіць, рэдка, столькі, такую, танцах, тожа, тоя, трэба, устане, учора, фура, худзенькая, чужому, якуб, ўматаўся
2 👁