КАЛГКА (калі'ка) жан. Бручка. A калі'ка вунь дзе, по'бач з барха'ньнем расьце'. Вер. КАЛУБЕ'НЬ (калубе'нь) жан. Калыска. Mae' дзе'ді вот асаблі'ва ў калубе'ні любі'лі спаць. Калод. КАЛЫТЛУЗ (калы'глус) мужч., неадабр. Расхлябаны чалавек. Надае'ў гэ'ты мне калы'глус, a ні то'лку ні пара'дку: скажа' адно' — зро'біць друго'я. Уз. КАЛЮТА (калю'га) жан. Лужына. Паду'маць то'лькі, у калю'гу ўвалі'ўся, бы'ццам сьляпы'. Мядз. КАЛЯДА' (каляда') мужч. Парсюк, заколаты к калядам. У ту'ю нядзе'лю бу'дзем каляду' рабі'дь (калоць парсюка). Хож. КАЛЯСНГК (калясьні'к) мужч. Чалавек, які робіць калёсы. Дзед быў до'бры калясьні'к, a ўнук яшчэ.ле'пшы. В. B. КАМЫЗЭ'ЛЬКА (камызэ'лька) жан. Камізэлька. Мой Ула'дзік сабе' камызэ'льку пашы'ў з зае'чых шку'рак. Ляхі. КАМЯТА (камя'га) жан. Лодка. На бё'разе ляжы'ць дзіра'вая камя'га, a чыя' яна'? Ніхто' не прызнае'цца. Хал. КАМЯНО'К (камяно'к) мужч. Шкло на лям,пу. Пратры' i пачы'сьці, такі' ўжо камяно'к забру'джаны. Астр. KA'HTAP (ка'нтар) мужч. Раменная вуздэчка, якую юадзяюдь на шыю карове. Така'я ж га'ткая каровама'я, што без ка'нтара i ні падо'іш. В. B. КАНУФКІ (кану'ркі) толькі у мн. Карункь Я зьвіза'ла ўжо кану'ркі. Рат. * КАНЦЫВАЛО'К (канцывало'к) мужч. Кавалак зямлі, які ўпіраецца ў лес. Тут у нас лясоў.мно'га, то i канцывало'кі ёсьць. Мік. КА'ПКА (ка'пка) жан. Кропля. Ху'тка дош по'йдзіць, глянь, ка'пкі ўжэ пачалі' ка'паць. Пяр