ЦЮХЦЯ'Й (цюхця'й) мужч., з адценнем зневаж. Heпаваротлівы чалавек. Яшчэ' малады', а цюхця'й цюхця'ем: не ба'чыць нат, на што садзі'цца. Уз. ЦЯТЛІ (ця'глі) мн. СцягняіК. Пашы'юць таку'ю cyке'інку, што ўсе ця'глі ві'діны. В. B. ЦЯЖО'К (цяжо'к) мужч. Вяроўка, якой навязваюць карову. Пада'й цяжо'к хучэ'й, не ба'чыш — каро'ва пайшла'. Касц. ЦЯЛЕ'СНІКІ (цяле'сьнікі) мужч. Пярэдняя частка печы. Пасто'ў карто'плю ў цяле'сьнікі, а то асты'ня. Цял. ЦЯЛЮ'К (цялю'к) мужч.} з адценнем зневаж. Непаваротлівы, з лянотай чалавек. На сва'дзьбі адзі'н ве'льма танцо'р быў харо'шы, вытанцо'ўваў, высьпе'ўваў, a на'шы саво'нскія — цялюке'. От i Ва'ньдзіны падру'шкі цялюке', ні ве'льмо кап танцава'ць. Cae. ЦЯ'ПА (ця'па) жан. Зваранае шчаўе. Паклі'ч дзяце'й, бо ця'па звары'лася, е'сьці бу'дзем. Мядз. ЦЯ'ПНУЦЬ (ця'пнуць), -y, -еш; зак. тр. Секануць. Як ця'пнуў сабе' па назе' сяке'рай, дык во другі' ме'сяц у Бара'ні ляжы'ць. Люц. ЦЯ'ТЫ (ця'ты) дзеепрым. Нагрызены, накусаны. Гля'джу, дак жучке' (каларадскія) выла'зяць, падо'ўжныя па'сачкі, лісто'чкі ця'тыя. Усю' карто'флю зяду'ць. Cae. ЧЧАБО'ТЫ (чабо'ты) адз. чабот. Боты. Ну i чабо'ты, аш пад са'мае кале'на халя'вай падпіра'юць, хоць на вясе'льле ў іх. Граб. ЧАЛАВЕ'К (чалаве'к) мужч. Муж. Мой чалаве'к даўно' паімё'р. Дук. ЧАМБО'Р (чамбо'р) мужч. Чабор. У нас чамбо'ру мно'га, але' ніхто' яго' не зьбіра'е, не глядзя'ць, што i чай до'бры зь яго'. Кальч