ц и 'н улА (цо'пуха) жан. Лопуха. ІІалажы' рукаві'цы на цо'пуху, бо зусі'м жа мо'крыя. Калек3. ЦУБРО'ХНУЦЬ (цубро'хнуць), -у, -еш; зак. тр. Заfi сціся ад холаду, здохнуць. Ад на' ку'рачка цубро'хнула, ве'дамо, маро'с. Сав. ЦУ'ПІК. (цу'дік) мужч. Гнілая бульба. Каб ачы'сьцілі ўвесь цага'н, бу'льба сма'шная, я ж вам не цу'пік даю. Пан. ЦУТІКІ (цу'пкі) прым. Здаровы, модны чалавек. Пятро'к наш цу'пкі, пле'йы ты'я як варо'та шыро'кія. Дук. ЦУ'РАЧКА (цу'рачка) жан. Маленькі кавалак чагонебудзь (паперы, матэрыялу i г. д.). I што гэ'та за дзіця'! Увесь сшы'так парэ'заў на цу'рачкі! Дзяр. ЦУФЫЦЬ (цу'рыць), -у, -ыш; незак. тр. Многа ўнесці, насыпаць (угнаення). Ужэ' ш i ўдабрэ'ньня цу'рылі, i ўсё ро'ўна німа' бу'льбы. B. B. ЦЬГНДРА (цы'ндра) жан. Ліпкая гліністая глеба. Я уво'сень ні ара'ў, то цяпе'р глыбо'ко паара'ў. Але' зямля' цяшка'я, цьвердзь, кара', хоць капа'й зноў. А хай во дош дась, цы'ндра ста'ня. Cae. ЦЫРАВА'ЦЬ (цырава'ць), -ю, -еш; незак. тр. Спацыравдць. Чаго' ты цыру'еш цэ'лы дзень без дзе'ла? B.B. ЦЫ'РКАЦЬ (цы'ркаць), -ю, -еш; незак. тр. 1. Даіць карову. Мая' Гэ'лька ра'на пашла' даі'ць каро'вы. Быва'ла, цы'ркая, цы'ркая i больш дзьвёх каро'ў ні падо'іць, ве'дама, сілы ні было'. Цял. ЦЭД (цэт) мужч. Ежа з аўсяных круп. Звары'лі цэ'ду, бу'дзе чым го'лад абману'ць. Алях. ЦЭ'ЛКА (цэ'лка) жан. Цэўка. Насучы' цэ'лак, бо за'рас ся'ду за кро'сна. Дук. ЦЮ'ПКА (цю'пка) жан. Скварка. Выбіра'й бо'льшую цю'дку, не саро'мся. Касц