ЧАМЯРУ'ХА (чамяру'ха) жан. Тоўчаныя прасееныя каноплі, звараныя з сушанымі грыбамі-, цыбуляй. Чамяру'ху ма'ла хто i ве'дая, a яна' ўку'сная, як до'бра зрабі'ць. Сл. ЧАПА'ЦЬ (чапа'ць), -ю, -еш; незак. тр. Чаплядь. Чапа'ім панажы'. Рат. ЧАПЕ'Ц (чапе'ц) мужч. 1. Кішэчны тлушч. Вот, быва'я, паджа'рым карто'шкі на чапцы' ці на ма'еьлі. В. B: 2. Здор. Чапца' вунь ко'лькі, два збаны' накла'лі. Мік. ЧАПУРЬГЦЦА (чапуры'цца), -у-ся, -ыш-ся; незак. тр. Прыхарошвацца. A пера'д кім гэ'та ты чапуры'шся так, з люстэ'рка гадзі'ну не выла'зіш. Клет. ЧАПЦЭ' (чапцэ') толькі ў мн. Гл. мамэрля, Чапцэ' гэ'тыя віся'ць па ўсіх кутка'х, то бу'дзя не'каму гаспады'ня. В. B. ЧАРВА' (чарва') жан. Ячэйка з адкладзенымі ў яе яечкамі. Як засту'дзіш ву'лей, яны' (пчолы) чарву' не заклада'юць. Вішн. ЧАРНУ'ШКА (чарну'шка) жан. Расліна з чорным духмяным наееннем, якое выкарыстоўваедца ў хлебапячэнні як прыправа. Чарну'шку се'ялі ў агаро'дзі, зярня'ткі сы'палі ў хлеп. Цял. ЧАРО'ВЫ (чаро'вы) толькі ў мн. Кішкі. Ачысьць до'бра чаро'вы, ды хучэ'й, бу'дзем кілбасу' дзе'лаць. Яз. ЧАРЭ'МЧЬІНА (чарэ'мчына) жан. Чаромуха. Ці ні чарэ'мчына там за рако'ю цьвіце'? Паглядзі'ця. В. B. ЧАУНЯ' (чаўня') жан. Лухта. Ці ўся'кую чаўню' слу'хаць i ве'рыць ёй? Уз. ЧАСМГН (часьмі'н) мужч. Кмен. Часьмі'н у мяне' вунь у гаро'тчыку расьде', у са'ла кі'даюць, у хлеп кладу'ць. Лях. ЧАУНЫ'К (чаўны'к) мужч. Чаўнок. Хаце'ла тро'ха патка'ць, але' дзе'ці не'дзя чаўны'к закі'нулі. Цял