ПАЛА'НАЧКІ (пала'начкі) толькі ў мн. Гл. апалаечка. Ваўк., Быт., Бяс. Пала'начкі ў нас гэ'то называ'юць. Малм. ПАЛА'НКІ (пала'нкі) толькі ў мн. Гл. апалечка. P. Ч., Заб., Iap., Дук. ПАЛЕ'ПШАЦЬ (пале'пшаць), -аю, -еш; зак. тр. Паправіцца, ачуняць. Я ду'мала, ён пале'пшае, a ён усё ляжы'ць. Дук. ПАЛЕ'ТКА (пале'тка) жан. Гл. леха. На пале'ццы пасадзі'ла буракі' i гуркі' ўпераме'шку. Ваўк. ПАЛГНА (палі'на) жан. Гл. балечкі. Палі'ны i жэ'рткі ў во'сеці то'лькі, бо там со'хне лён. Так. ПАЛІНА' (паліна') жан. Крысо. Грэ'ўся каля' агню' i паўпалі'ў паліну' ў накі'ццы. P. П. ПАЛІТО'Н (паліто'н) мужч. Верхняя мужчынская вопратка. Кароткае паліто з саматканага сукна. Як с свайго' сукна' i сам пашы'еш, дык паліто'н i гавоўраць. His. ПАЛО'ИКА1 (пало'йка) жан. Гл. каслаўка. Я сё'ньня атрапа'ла два'ццаць пало'як. Пр., Мік. ПАЛО'ЙКА2 (пало'йка) жан. Гл. алалойка. Мы сё'лята капу'сты ня інаткава'лі, пало'йкамі накла'лі каду'шку, яна' пало'йкамі да вясны' стаі'ць. Дук. ПАЛО'СКА (пало'ска) жан. Вузкі шнур зямлк У ка'ждага на пало'сцы быў лес. Ляшч. ПАЛУ'ДНЩА (палу'дніца) жан. Полудзень. Цэ'лу палу'дніцу рабі'ла, не паспе'ла i засну'ць. Калъч. ПАЛУ'ШКА (палу'шка) жан. Гл. каслаўка. Палу'шку я ху'тка зьмя'ла. Ваўк. ПАЛЫКНУ'ЦЬ (палыкну'ць), -н-у, -н-еш; зак. тр. Праглынуць. Я ты'я бу'лкі вы'кінула, ні палыкну'ць: ні то сьмярдзі'ць, ni то па'хня. Сав. ПАЛЬСЭ'ТКА (пальсэ'тка) жан. Вязание ў «рызінку». Пальсэ'ткай yce' ро'бяць дзе'цям панчо'хі. Так
Дадатковыя словы
атрапала, булкі, восеці, выкінула, гаво^раць, грэўся, гэто, дваццаць, дзецям, думала, жэрткі, заснуць, зьмяла, кадушку, каждага, капусты, ляжыць, называюць, наклалі, накіццы, па^палі'ў, паланачкі, паланкі, палепшае, палепшаць, палетка, палеццы, палоика, палойка, палойкамі, палоска, палосцы, палояк, палуднща, палудніца, палудніцу, палушка, палушку, палыкнуць, пальсэтка, пальсэткай, паліны, палітон, панчохі, пасадзіла, паспела, пахня, пашыеш, паўпаліў, рабіла, робяць, сохне, стаіць, сьмярдзіць, сёлята, сёньня, тыя, хутка, цэлу, інаткавалі, ўперамешку
6 👁