ПАЛЬТО'Н (пальто'н) мужч. Гл. палітон. Пальто'н не'калі каза'лі на пальто'. Быт. ПАЛЮЛЯ'КАЦЬ (палюля'каць), -ю, -еш; зак. тр. Пакалыхаць. Прышла' дамо'ў, a дзіця' пла'ча, німал каму' палюля'каць. Жор. ПАЛЯТЫ'НКА (паляты'нка) жан. Мужчынская верхняя вопратка з даматканага сукна, даўжэйшая за фрэнч. У паляты'нках да касьцё'ла хадзі'лі не'калі, у дзе'да захаіва'лася. Пр. ПАМАЛАЦІ'ЦЬ (памалаці'ць), -чу, -ціш; зак. тр~ Пабіць. Я ўсё памалаці'ла, што стая'ла на стале'. Цял, ПАМАНІ'ЦЬ (памані'ць), -ю, -еш; зак. тр. Паклікаць. Памані', вунь куды' забе'х. Дук. ПАМАРЫ'ЦЬ (памары'ць), -y, -ыш; зак. тр. Стаміць.. Са'мі наму'чыліся i дзяце'й памары'лі. Жор. ПАМА'НЬВАЦЬ (пама'ньваць), -ю, -еш; незак. тр. Дражніць. Яво' пама'нююць «ма'льчык». Дук. ПАМЫ'СНЫ (памы'сны) прым. Кемлівы. Памы'сная дзіця', хоць i мало'е. Сл. ПАНАРА'Д (панара'т) мужч. Ткацкі станок з усімі прыладамі да яго. P. Ч. Калі'сь у нас быў уве'сь панара'т, a цяпе'р няма', ды i не патрэ'бен ён. Заб. ПАНТО'ВАЯ (панто'вая) прым. Добрая. Яна' дзе'ўчына панто'вая, што i каза'ць. Астр. іПАНЦА'К (іпаніца'ік) мужч. Оуіп з ячміенных круп.. На'тта ш густы' панца'к палучы'ўся, лы'шку ні паве'рняш. Горкі. ПАНЭ'ЛКА (панэ'лка) жан. Месца на ганчарным кругу, у якое ўпіраецца ніжні канец восі. Панэ'лкамі ма'ло хто за'рас карыста'ецца, на патшы'пніках стаі'ць верзцяно'. Г. n. Івянец. ПА'ПА (па'па) жан.} дзіцячае. Хлеб. Еш c па'пай су'пчык, а то так ні сма'шно. Горкі. ПАПАБІВА'ЦЬ (папабіва'ць), -ю, -еш; зак. тр. Біць
Дадатковыя словы
дамоў, дзеда, дзеўчына, дзяцей, забех, зарас, захаівалася, казалі, казаць, калісь, карыстаецца, касьцёла, лышку, малое, мальчык, намучыліся, натта, некалі, паверняш, палучыўся, пальтон, палюлякаць, палятынка, палятынках, памалаціла, памалаціць, паманьваць, паманююць, паманіць, памарылі, памарыць, памысная, памысны, панарад, панарат, пантовая, панцак, панэлка, панэлкамі, папабіваць, папай, патрэбен, патшыпніках, плача, самі, смашно, стаяла, стаіць, супчык, увесь, хадзілі, цяпер, іпанцак, іпаніцаік
7 👁