ПАДХАДЗЯ'ШЧА (патхадзя'шча). Дастаткова, мнаогаівата. A ў нас i дірзу латхалзя'аыча ё'свць. Ляшч. ПАДХІЛГЦЬ (патхілі'ць), -ю, -іш; зак. тр. Падру)іць. Застало'ся то'лькі патхілі'ць падо'л у су'кні. Кальч., Варн. ПАДЦУКРАВА'ЦЬ (патцукрава'ць), -рую, -руеш; зак. тр. Падкусіць, удаць. Не'калі Іва'н як патцукру'я дзірэ'ктару ба'цьку, дак той i чапля'ецца да ба'дькі. Цял. ПАДЦЯ'ЖКА (патдя'шка) жан. Клін у «коле пярэдняга навоя. П а п л P. Ч. Дзе'ці як закі'нулі патця'шку на печ, по'тым чуць знайшлі'. Малм. ПАЖДА'ЦЬ (пажда'ць), -y, -джэш; зак. тр. Пачакаць. Пасла'лі пі'сьма, пажда'ць трэ'ба, што адве'цяць. Дук. ПА'ЗАЛКА (па'залка) жан. Мыльная вада. Дачу'шка, вы'нясі па'залку на двор. Астр. ПА'ЗВІШЧА (па'зьвішча) ніяк. Месца, дзе пасуць жывёлу. У нас па'зьвішча блі'ска зусі'м. Лях. ПАЗЕ'МКІ (пазё'мкі), адз. пазёмка. Суніцы. Кра'сьнінькія у нас пазё'мкі расту'ць. Ляшч. ПАЗРУБ'Е (пазруб'е) ніяк. Ніжні вянок у зірубе, Пат пазруб'ем баравіке' расту'ць, ото' ро'скаш. Cae. ПАЗЬІВА'ЦЬ (пазыва'ць), -ю, -еш; незак. тр. Запрашаць. ён на вялі'кдзень пазыва'я нас. Цял. ПА'ЙМА (па'йма) жан. Гл. вынашай. 3 ла'зьні лён па'ймамі выно'сілі. Ляшч. ПАЙСЦГСЯ (пайсьці'ся) зак. тр. Павесдіся. Hł пашлі'ся дзе'ці. Цял. ПАК (пак) мужч. Скрыня з дошак для захавання збожжа ці мукі. Не'калі пашню' ссыпа'лі ў паке'. Цял. ПА'КАЛАК (па'калак) мужч. Кол, паплеціна. A-o-o, кап ты маю' жо'нку любі'ў, то я узя'ў па'калак i адра'зу п даў. Cae
Дадатковыя словы
адвецяць, адразу, бадькі, бацьку, бліска, выносілі, вынясі, вялікдзень, дачушка, дзеці, дзірэктару, дірзў, жонку, закінулі, засталося, зусім, красьнінькія, лазьні, латхалзяаыча, любіў, некалі, падол, падхадзяшча, падцукраваць, падцяжка, паждаць, пазалка, пазалку, пазвішча, паземкі, пазрубе, пазрубем, пазываць, пазывая, пазьвішча, пазьіваць, пазёмкі, пайма, паймамі, пайсьціся, пакалак, паслалі, патдяшка, патхадзяшча, патхіліць, патцукраваць, патцукруя, патцяшку, пашліся, потым, пісьма, растуць, роскаш, ссыпалі, сукні, толькі, трэба, узяў, чапляецца, ёсвць, іван
10 👁