ЦЯРМОЦЦЕ н., зборн. атрэп'е. Пакуллем i цярмоццем абкладаюць скабку (Дземяхі, Рэч.). ЦЯРНІЦА (ЦЕРНІЦА) I. ж. жанчына (мяльшчыца). Цярніца нацёрла дзве вязкі лёну (Дземяхі, Рэч.); Сабіраюдца церніцы i так дней сем-восем памагаюць адна адной (Марозавічы, Б.-Кавд.). Параўн. цярэйка. ЦЯРНІЦА (ЦЕРН1ЦА) II ж. цёрніца. Бяры церніцу, пойдам на сцелішча лён церць (Бялёў, Жытк.). ЦЯРНОВЫ прым. шарсцяны. Надзену на празнік цярновы хвартух (Аравічы, Хойн.). ЦЯРНОУКА (ЦЕРНОУКА) ж. хустка (шарсцяная). А я прыбралася, цярнбуку абапнула i пайшла ў лаўку (Цясны, Лоеўск.); Мне дачка цярнбуку красівую гірыслала (Кавака, Браг.); Каб дзе чорну цернбуку купіў, бела ў міне ўжэ e (Мілашэвічы, Лельч.). , ЦЯРЭ'ШКА м., заал. бабачка. Такія харошыя цярэшкі лятаюць, паглядзі, Васілёк (Крупка, Маз.). ЦЯСІДЯ'НЫ прым. ацеслівы. Сёння хлеб у мене ўдаўся цясцяны (Майскае, Жлоб.). Ч ЧАБОЦІКІ толькі мн., бат. дэкаратыўныя кветкі. Чабоцікі як вырастуць, ты бываюць сінія (Марозавічы, Б.-Каш.). 1 ЧАБУХНУ'ЦЦА зак. спатыкнуцца i ўпасці. Я ішоў лесам уночы ды так чабухнуўся (Буйнавічы, Лельч.). ЧАВУ'Н м. чыгун. Не асталось парожняга чавуна. Kyўпіла чавуна дай малы аказаўся. Хватыт свіням тры чавуны картоплі (Галоўчыды, Дзяржынск, Hap,). Параўн. чаус, чуган. v ЧАКУ'ХА зс. доўоня. Подай мне там чакуху (Дзёрнавічы, Нар.); Чакухою цяпер нічога не забіваюць. Тэблы ў сцяне еякераю або малатком забіваюдь, a чакуха валяедца нейдзі на хаці (Людзяневічы, Жытк.); Чакухай таксама можна забіваць кліны (Бялёў, Житк.+Чаплін, Лоеўск.). СГ ЧАЛАВЁЧКА н., анат. зрэнка. Мяне пчала ўкусіла адзін год у еамае чалавёчка, дык думала аслепну (Maрозавічы, Б.-Каш.). ЧАЛО н„ толькі адз. насейне. Не чапай, гэта ж я на чало асгавіла (Пучын, Браг.). ЧАМАЛУ'ДЗЩЬ незак. выдумляць. Што ты, дзеўка, чамалудзіш мне (Быч, Карм.). І
Дадатковыя словы
атрэпе, вўны, доўбня, жйтк.+чаплін, цернбўку, цярмбц, цярнбвы, цярнбўку, цярэшка, цясідяны, чабухнуцца, чабухнўўся, чавўна, чакўха, чакўхай, чакўхою, чамалудзщь, чамалўдзіш
6 👁