вуць цыбаркай, ім ваду -чэрпаюць з калодзежа (Усох. Буда, Добр.). ЦЫ'БАЧКА ж. чарачка (50—75 г). Гарэлку цыбачкай мералі (Дуброўка, Добр.). ЦЫБУ'ЛЬНІКI. м., зборн. шалупінне (цыбулі). Перад пасхай собіраюць цыбульнік i яічкі красяць (Бялёў, Жытк.). ЦЫБУ'ЛЬНІКH. м. вецер (пераменны). Ты знаеш, які етый цыбульнік надакучнэй (Быч, Карм!). ЦЫВЕНЯ' н. кураня. Kypa цівенята вувела, дак'кот половіну ішрэловіў (Стадолічы, Лельч.). Параўн. цвеня. ЦЫГАНАЧКАI ж., бат., памяти, да цыганка II. Цыганачкі — такія маленькія красненькія яблачкі, Да позняй восені сядзяць на яблані (M. Аўцюкі, Кал'інк.). ЦЫГАНАЧКАII ж., бат. маргаритка. Цыганачкі бываюць беленькія, красненькія, цвітуць хорашэ (Дубраўка, Добр.). ЦЫГАНКАI ж. шаршатка. Цыганка — ета самая большая іголка (Дубраўка, Добр.); Дзесь згубіла цыганку (Халочча, Чач.). ЦЫГАНКАII ж., бат. гатунак (яблыкаў). Цыганкі — ўолыкі Красныя, бліскучыя, вельмі харошыя (Грушаўка, Hap.). ЦЫГАННІК м., бат. мар'яннік. Заткнула ў сцяну пучок цыганніка, хай сохне (Неглюбка, Ветк.). ЦЫГАНКІ толькі мн., кул. страва (з тушанай бульбы i льнянога семя). Вумай з печы гаршок, я наварила сённі цыганак (Радкоў-, Акц.). , ЦЫГАНСКІ прым., перан. цёплы (сонечны дождж). Добры цыганскі дожджык прайшоў (Дарашэвічы, Петр.). ЦЬІТАЦЬ незак., экспр. скакаць, быць гарэзай, непаседай. ВасІлько не цыгай, поседзі спокойно трохі (Bepacніца, Жытк.). ЦЬГГЛЯ ж., перан. жанчына (худая). Ты такая зрабілася цыгля (Перароў, Жытк.). Параўн. цыля. ЦЬГКЛА ж., спец. цыкля. Цыкла жалезндя, заточаная заВусеніцамі (Ламавічы, Акц.). ЦЫКНУ'ЦЦА зак. хіснуцца, хістануцца. Цішына, i галінка не цыкнёцца (Турок, Петр.). ЦЬГЛЯ ж., тое, што цыгля. На ету цылю ніхто i не глядзіць (Каменка, Маз.). ЦЫПЛЯ' н., тое, што цвеня. Гэткое неўдалое цыпля папалася. А тое цыпля ўлезла ў траву, дый піскае (Бялёў, Жытк