ТАНОГА ж. смутак, трывога. Танога на сэрцы цераз п'яніцу мужЫка (Забалацце, Раг.). ТАНОК м., паэт. карагод. Танок вадзілі вясной, пелі веснянскія песні, (Баравікі, Светл.). ТАНЦУРЫ'СТКА ж. танцорка. Як выйдзе танцурыстка ў круг, дык i сам не ўстоіш (Дубраўка, Добр.). ТАГИЛА (ТОШЛО) н. 1. багна. Каля Рудні ў нас тапіла е, там ніхто ні пройдзе (Холмеч, Рэч.); Пугнала Ганна кароў пасціць на болото, водна ж корова тая ўлезла ў топіло (Стадолічы, Лельч.). Параўн. твань I у 1 знач., трасіна, трахіна. 2. ставок. Купацца ходзім на тапіла, ета недалёка (Кароткавічы, Жлоб.). ТАШЦЦА незак. ацяпляцца. Торам таплюся ўсю восень (Крыўск, Б.-Каш). ТАПЛЕНКА ж. малако (адтопленае). Дастань з печы ў маленькім горлачыку таплёнку (Чкалава, Гом.). ТАПЛЯ ж., заал. чапля. Таплі е, усе адзінакавуе, на лесу жывуць. У таплеў ногі такіе доўгіе (Чалюшчавічы, Петр.). ТАПЛЯ'К м. бервяно (затануўшае). Бывае, рвецца плець, плыт супыняць ды ловяць таплякі' (Кароткавічы, Жлоб.). Параўн. тапун. ТАПОРНЩ м., зборн. дровы (хмызняковыя). Адпусцілі машыну тапорніку, трэба нейк прывезці (Вуглы, Нар. + Грушаўка, Добр.); За тапорнік i то столькі аддаў (Холмеч, Рэч.). ТАПТАЛІІПЧА н., зневаж. дарога. Гэтае тапталішча к чорту завядзе, нада звярнуць у бок (Узнаж, Рэч.). ТАПТАРКІ толькі мн., бат. грыбы. Таптаркі прама на поле выбягаюць, растуць летам (Пабеда, Ветк.). ТАПТУ'Н (ТОПТУ'Н) I ж. 1. пятух. Топтун недзе пропаў, одны куры ходзюць (Камаровічы, Лобча, Петр.). 2. перан. чалавек (павольны, марудны). 3 ім ты сено нокосіш, ён жё такі топтун, што не вельмі розгонісся (Капцэвічы, Петр.). ТАПТУ'Н II м„ рыб. таптуха. Паставіў на канаве два таптуны i абоя пустыя (Хобнае, Калінк.). Параўн. топень, топля. ТАПТУ'ХА ж., кул. пюрэ. Добра, сёння таптуха на снеданне (Піркі, Зарэчча, Браг.); Mo таптуху з гуркамі будам есці, дак звару (Стасеўка, Рэч.+Азяраны, Раг.; Калінічы, Нар.; Першая Слабодка, Петр.). Параўн. таптушка, таўканіца, таўкашцы, таўканка, таўкачка, lll
Дадатковыя словы
пяніцу, тапбрнік, тапбрніку, таптўха, таптўху, таптўшка, тапўн, тбпля, топтўн
8 👁