наелась мусіць (Буйнавічы + Іванькаўшчына, Маз.; Прудок, Калінк.; Чырвоны Маяк, Гом.). Параўн. хлёстаць, хлябаць. 2. ліць (npa дождж). Hy i хлёшча на двары дождж, вымакла да ніткі (Целяшы, Гом.). ХМУЗНЯЧОК м., памяти, да хмызняк. Перойдам хмузнячок, а там ужэ i наша сяло пачынаецца (Агароднікі, Калінк.). ХЛЯУЧАК (ХЛЕУЧАК) памянш. да хлеў, хлеўчык. Маці понясла сытае ведро ў хлеўчак (Бялёў, Жытк.). ХЛЯ'ШКА ж. спражка. У салдатаў ва ўсіх адзінакавыя хляшкі (Холмеч, Рэч.). ХЛЯШЧЭ'ЙШЫ прым. спрытнейшы. Такія гаворуны e Гшчэ хляшчэйшыя (Быч, Карм.). ХМЕЗ м., зборн. хмызняк. Сабака ў хмёзе стаіўса, а я там i прайшоў (Стадолічы, Лельч.). Параўн. хмурэжн і к. ХМУРЭ'ЖНІК м., тое, што хмез. Нельзя было паткнуцца ў той густы хмурэжнік (В. Нямкі, Ветк.). ХНЫКУ'Н м. ныцік. Уй, ён i з дзяцінства хныкун буў (Усохская Буда, Добр.). ХОВАЛКІ толькі мн. хованкі. Нашы дзеці любяць гуляць у ховалкі (Хвойнае, Хойн.). ХОДАЛКА ж., тое, што хадак. Нада ўжэ браць скора для малога ходалку (Янова, Ветк.). Параўн. хадулькі, хадуля, хадун, хадунёц, хадунчык, хадуны, хадуха, хадушка, хадылка, ходачкі, ходка. ХОДАЧКІ толькі мн., тое, што хадак. Для дзіцяці з абруча дзелалі ходачкі (Неглюбка, Ветк.). Параўн. хадулькі, хадуля, хадун, хадунёц, хадунчык, хадуны хадуха, хадушка, хадылка, ходалка, ходка. ХОДЗЬ часц. хоць, хаця. Ходзь што, дык пойдзя дождж (Залессе, Чач.). ХОДКА ж., тое, што хадак. Пастаўлю малую ў ходку i ніхай вучыцца хадзіць (Марозавічы, Б.-Каш. + Забаладде, Раг.; Рудня, Чач.; Хізы, Ветк.; Хобнае, Калінк.). Параўн. хадулькі, хадуля, хадун, хадунёц, хадунчык, хадуны, хадуха, хадушка, хадылка, ходалка, ходачкі. ХОДНІК м. палавік. Хбднік паўмесяца не выцярушвалі (Неглюбка, Ветк. + Грабава, Жытк.; Нісімкавічы, Чач.). ХОЛЕУ м. загарадзь, пастаўнік (для жывёлы). У холеве было многа кароў (Багданавічы, Карм
Дадатковыя словы
дўлькі, хадў, хадўль, хадўлькі, хадўля, хадўн, хадўнчык, хадўха, хадўшка, хбдалка, хбдалку, хбдачкі, хляшка, хныкўн
8 👁