Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1981). Частка 7

 ◀  / 72  ▶ 
УСЛОНІК м., тое, што ўслонец. Пастаў услонік кала грубкі, я хоць плечы пагрэю (Асінаўка, Чач.). Параўн. услончык. УСЛОНЧЫК м., тое, што ўслонец. Услончык наш зламаўся, няма ў нас услончыка (Забалацце, Par.-fМаркавічы, Шарпілаўка, Гом.; Гардуны, Добр.). Параўн. услонік. У СНЫКГ прысл. у адведзіны, у адведкі. Мяне не было, я сённі ў сныкі хадзіла (Быч, Карм.). УСОНІЦЦА зак. заснуць (моцна). Што ета за хлопід, што ўсоніцца на вячорках — ні разбудзідь (Жгунь, Добр.). УСПЫЛЩЦА зак., тое, што ўсёрдзідда. Успылшася, бы жару падсыпалі пад яе (Забалацце, Раг.). Параўн. усхадзіцца. УСТАНЧАЦЬ незак., тое, што упалняць. Я ж вам ні буду устанчаць, што бачыце, тоя i ежця (Вялікі Бор, Хойн.). УСТАУКА ж. вышыўка (на рукавах). Як вышыта на рукавах — ета ўстаўка (Раманавічы, Гом.); Устаўкі такія добрыя ў кохце, што хоць i старая кохта, а вукінуць шкода (Багуцічы, Ельск. + Баравікі, Светл.; Кавака, Браг.; Нісімкавічы, Чач.). УСТОБКА ж. стопка. Устобка старая ўжэ, дзіравая,ў зімой гуркі замерзлі (Целяшы, Гом.). Параўн. усцёбка. УСТОПКІ толькі мн. атопкі. Да етыя устопкі вукінуць трэбо ўге (Бялёў, Жытк.). УСТРАІІЬ зак. зачаснінь. Мой у грыбы ўстраў хадзіць (Палессе, Чач.). УСТРОЧКА ж., тое, што ўплёт. А мая дзетка, хто ж табе такія ўстрочкі купіў? (Маркавічы, Гом.). Параўн. уплётка. УСТРУ'Б м. зруб. Яны толькі яшчэ ўструб паставілі, работы шчэ шмат (Маркавічы, Гом. + Бывалькі, Рэч.). УСТУ'ПЦЫ толькі мн. шлёпанцы. Уступцы на дзеравянай падашве бываюць, а наверсе кожа (Раманавічы, Гом.). УСТУПІЦЬ: уступіць у галаву. Запасці ў галаву. От уступіло ў голову дурное, не забывае (Стадолічы, Лельч.). УСТЫРКНУ'ЦЬ зак. абуць (паспешліва). Устыркнула бацінкі на голую ногу i пашла гуляць (Капань, Рэч
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

услбнчык, услбнік, устббка, устбпкі, уструб, устыркнуць, устыркнў, устўпцы, ўсбніцца, ўстрбчкі, ўстрўб
14 👁
 ◀  / 72  ▶