УСТЫ'ЦЬ зак. памерці. Тры дні пахварэла, а к вечару ўстыла (Піркі, Браг.). УСУ'НУЦЬ зактое, што ўдзець. Я плоха бачу, дак мне цяжка ўсунуць нітку ў голку (Піркі, Браг.). Параўн. укласці, усадзіць. УСХАДЗЩЦА зак., тое, што ўсёрдзіцда. Усхадзілася, як самавар халодны (Марозавічы, Б.-Каш.). Параўн. успыліцца.. УСХОДЦЫ толькі мн. ступенькі. Усходцы такія сліскія, што ня ўзысці (Саўгасная, Б.-Каш.). УСЦЁЛЬКА ж шав. вусцілка. Усцёльку як паложым, то i трохі дяплей ў рэзінавых сапагах (Р.-Бурыцкая, Лоеўск. + Бялёў, Жытк.). Параўн. усділка. УСЦЁРЦІ зак. запаліць, чыркнуць. Усцёрці спічку i палучыцда цяпло, a тады запаліць бяросціну ці смаліну (Палессе, Чач.). Параўн. усчыркнуць. УСЦЁ'БКА ж., тое, што ўстобка. У мяне картошка ўся ў усцебцы ляжыць (Кароткавічы, Жлоб.). УСЦГЛКА жтое, што ўсцёлька. У мяне скураная ўсцілка парвалася, а другая цэлая (Харомцы, Акц.); Я ж казала, пакладзі на чарано ўсцілкі з бот, а цяпер абувай мокрыя (Р.-Каменева, Лоеўск. + Камунар, Б.Каш.; Барталамееўка, Ветк.; М. Аўцюкі, Калінк.; Насовічы, Добр.; Чалюшчавічы, Петр.; Холмеч, Рэч.). УСЧЫРКНУ'ЦЬ зак., тое, што ўсдёрці. Ушчыркні спічку (Меркулавічы, Чач.). УСЬГПІШЧА н. бочка (для збожжа). Пасля абмало-_ ту збожжа ссыпалі ва ўсыпішча (Любань, Б.-Каш.); У каго няма ўсыпішча, у мяшку трымае (Хізы, Ветк.); Калісь ва ўсіх булі ўсыпішчы, а цяпер парассыхаліся, цяпер яны не трэба (Маркавічы, Гом. + Р. Бурыцкая, Лоеўск.; Асінаўка, Чач.). УСЮ'ДАХ прысл. усюды. Пасля вайны ўсюдах быў голад (Сяўкі, Лоеўск.). УСЮ'ДЫ прысл. усё. Ты ж усюды знаеш (Баравікі, Светл.). УСЯГДЬГ прысл. заўсёды. Падойнік трзба ўсягды чысдідь i мыдь гарачай вадой (Казацкія Балсуны, Ветк.). УТАРАК м. рой (другі). Першы рой, утарак — гэта добрыя pai, а патом парояк (Баравікі, Светл.). УТВАРАЦЬ: утвариць штуку. Зрабіць непрыстойнае, нечаканае. Вот утварыла штуку: грошы пазычыдь — па