ТРОХСЦЁНКА ж., тое, щто трохсцён. У трохсцёнкі ў нас печ стаіць, у пярэдняй хаці — груба (Крынкі, Рэч.; Бабічы, Чач.; Глінішча, Хойн.). Параўн. трохсцёнак, трохсцённік, трысцён, трысцёнак, трысцённік. ТРОХСЦЁННІК м., тое, што трохсцён. Год назад прыставілі мы трохсцённік (Бабовічы, Гом. + Бабровічы, Калінк.). Параўн. трохсцёнак, трохсцёнка, трысцен, трысцёнак, трысцённік. ТРУБІЦЬ незак. 1. трубіць. Потым трубіць пачынаем у рог (Аравічы, Хойн.); Паравоз трубіць пасажырскі (Багуцічы, Ельск.). 2. перан. гаварыць (назойліва). Я яму расказаў, а ён па ўсіх трубіць будзе (Зарэчча, Жлоб.). 3. перан. есці (многа). Ты ўсё шчэ трубіш, во нінасытная (Пакалюбічы, Гом. + Н.-Кузнечнае, Лоеўск.). ТРУБКА ж. 1. горла (дыхальнае). Вырезай трубку дыхацельную (Хізы, Ветк.). 2. мера (палата). Ой, багата трубак наткала палатиа. Як памерала, поўны сундук (Хізы, Ветк.); Збяліла i ў трубкі скачала, хай ляжыць (Нісімкавічы, Бабічы, Чач. + Баравікі, Светл.; В. Стралкі, Раг.; Старажоўцы, Жытк.). 3. спец. калодка. Адна трубка ў катку, a чатыры каткі—чатыры трубкі (Хізы, Ветк.). ТРУБЛО н., груб, прожар. Эта ўжо не карова, а трубло нейкае, не ўкарміць i не ўпаіць (Хальч, Ветк.НГарадзец, Раг.). ТРУБНЯ' ж. парахня. Прыгатуй мне трубш, будзем пчол акураваць (Неглюбка, Ветк.). Параўн. трухля. ТРУ'БЫ толькі мн. аркестр. Хаўтуры былі багатыя, сын трубы заказаў (Пакалюбічы, Гом.). ТРУДЗЯТА аг. працаўнік (-ніца). Мой муж быў такі трудзяга, але без пары памёр (Дарашэвічы, Петр.); Вось пабачыце якую ён сабе трудзягу ўзяў (Дубраўка, Добр.). ТРУІЦЬ незак. атручваць. Мушэй труіць надо (Засінцы, Ельск.). ТРУ'НО н. трумо. Іван прывёз з Лоева труно, шафу (Сяўкі, Лоеўск.). ТРУ'СЕНКА ж. трасянка. Муй чоловек понёс трусенку корове — от тут i замеціў, што она захварэла (Стадолічы, Лельч.). Параўн. трусянка, трушаніца, трушанка, ТРУСЕЯ/ ж. баязліўка. Я ж такая трусея, баюсь грому (Ворнаўка, Карм
Дадатковыя словы
трусенка, трусеяі, трў, трўбак, трўбка, трўбкі, трўбы, трўбіць, трўбіш, трўно, трўсен
3 👁