ТРАЙНЯ'Ш м., спец., тое, што трайніла. Трайняш прыкрапляецца к перадку воза (Глінішча, Хойн.). ТРАКТАРЧЫК м., памянш. да трактар. Тут кеб трактарчык пудагнаць, то б пуд'ехаў як (Юравічы, Хойн.). Параўн. трактарэц. ТРАКТАРЭЦ м., тое, што трактарчык. На еты трак* тарэц як сядзеш, дак патом ад яго ні адчэпісе (Юравічы, Хойн.). ТРАЛІЦЬ незак. траляваць. Збіраўся траліць ісці, ды перхата, у грудзях баліць (Піркі, Браг.). ТРАЛЬНЯ ж. мяльшчыца. Тральня трэ лён на цярніцы, мнуць яго (Неглюбка, Ветк.). ТРАЛЯ'Р м. тралёўшчык. То яна пахваділа, мой дзед не быў ніколі траляром (Піркі, Браг.). TPAM м. трама. Трам еты i паддержае жэрдкі, што ўпоперак ляжаць (Піркі, Браг.); Трамы ў хаце робяць i дубовыя, i сасновыя (Баравікі, Светл.). ТРАМАНГЦЬ (ТРЫМАНІЦЬ) незак. гаварыць абышто, хлусіць. Што -ты мне тут трамашш, думает абвесці кругом пальца? (Карма, Добр.); Хопіць трыманщь. А ён трыманіць, ніяк не выберацца з хаты (Н. Мазалоў, Жлоб.). Параўн. трандзіць, трынкаць. ТРАНДЗГЦЬ (ТРАНДЗЁЦЬ, ТРЫНДЗГЦЬ, ТРЫНДЗЁЦЬ) незак., тое, што траманщь. Што ты ўчора трандзіў, што я нічога не магу ўспомніць? (Амельна, Раг.); Хваціць уже трындзёць, надаело слухаць цебе (Каменка, Маз.); Трындзщь i трындзщь, абрыдло слухаць (Бабовічы, Том.); Трындзёць не рукамі робіць, езык не боліць (Града, Жытк.). Параўн. трынкаць. ТРАНЦЕ н., зборн. рыззё. Цеперака е што носіць, але ето такі чоловек, што вон транце будзе носіць, покуль цело не будзе понікаць (Стадолічы, Лельч.). ТРАПАВГЛА н., спец, трапло. Кайстру з цёртага лёну трапавілам выбіваюць (Лукі, Жлоб.). Параўн. трапалка, трапачка, трапашка I у 1 знач. ТРАПАЛКА ж., тое, што трапавіла. Трапалка до лёну надо, трэпяць ёю лён (Навасёлкі, Петр.). Параўн. трапачка, трапашка I у 1 знач. ТРАПАЛЬНЩА ж. трапалынчыца. Трапальніца лён трэпіць, гэта ўжо пасля мяліцы (Неглюбка, Ветк.). Параўн. трапанніца, трапуха. ТРАПАННЩА ж., тое, што трапальніца. Трапаць лён
Дадатковыя словы
пудехаў, трапўха
2 👁