Наста, што насупраць жыве, яна i добра спявае ix (Аравічы, Хойн.). ТАРАН м., перан. чалавек (худы, змораны). Не есь нічога, як скапка тая, тараном людзі называюць (Тульгавічы, Хойн.). Параўн. таранька ў 2 знач. ТАРАНЩ м., кул. дранік. Мама сённі таранікаў напякла, смачных (Ямпаль, Рэч.+Чкалава, Том.). ТАРАНКА (ТОРАНКА) ж. вобла. Насушыў сёлята многа таранкі (Азяраны, Раг.); Колі рыбу посушыш, будзе торанка (Старажоўцы, Жытк.+Бабовічы, Том.; Багданавічы, Карм.; Кароткавічы, Жлоб.; Неглюбка, Хізы, Ветк.). Параўн. таранька ў 1 знач. ТАРАНКА ж., кул. бабка. Мне ў цёткі так таранка панравілась, што i баршча не ела (Чкалава, Том.). Параўн. таркаванка. ТАРАНОУКА (ТАРШОУКА, ТАРЫНОУКА) ж. хустка (шарсцяная). Хорошая тороноўка ў дебе, цёпла й красівая (Навасёлкі, Петр.); На празнік завяжу сваю таріноўку (Замосце, Калінк.); Бач, яку тарынбуку подорыла, залюбуесся (Бялёў, Жытк.+Аціркі, Петр.). Параун. тарнбука. ТАРАНЬКА ж. 1. тое, што таранка. За лета насушылі с пуд таранькі (Піркі, Браг.); 2. перан., тое, што таран. Таранькой i памрэ, сколькі яе помню, то адны косці (Коўчыцы, Светл.). ТАРАХКАЦЬ незак., зневаж., тое, што тарабаніць I у 2 знач. Зараз пойдзем на хверму, паслухаем, аб чым бабы тарахкаюць (Бялёў, Жытк.). Параўн. тарочыць. ТАРАЧКГ толькі мн. завязкі. Дачка, вазьмі прышый тарачкі ў мой хвартух (Дзяміды, Ельск.). ТАРБЁШНІК (ТОРБЁШНІК) м. спекулянт, тарбахват. Навелосо тады торбёшнікоў, аж у Ленінград грыбу дягалі, перопродавалі (Стадолічы, Лельч.). ТАРБУ'ЛЬ м. кавалак (бервяна). Трэ разрэзаць тэй хлыст на тарбулі' (Р.-Бурыцкая, Лоеўск.). ТАРКАВАЦЬ незак., тое, што тараваць. Тарковаць — ето на тарку картоплю церці (Чалюшчавічы, Петр.). ТАРКАВАНКА (ТАРКОВАНКА) ж., кул., тое, што таранка. Сённі таркованкі маці з бульбы нацерла (Тульгавічы, Хойн.+В. Аўцюкі, Калінк.). ТАРКОУКА ж. тарка. Вазьмі таркбуку i падзяры бульбы для дранікаў (Бялёў, Жытк.). ТАРНАВАЦЦА незак. марнавацца. Чаго ты дарэмна ИЗ