Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1981). Частка 7

тарнуешся, усё абыдзецца (Н.-Кузнечнае, Лоеўск.); Tapнуецца цэлы дзень, месца не знаходзіць сабе (Ст. Сяло, Гом.). ТАРНОУКА (ТЫРНОУКА) ж., тое, што таранбука. Дужа красіва тарнбука ў цыганоў сённі була (Аляксандраўка, Калінк.). 3 армеі прышоў, мацеры тарнбуку — хустку купіў (Стадолічы, Лельч.); Павяжы тырнбуку, бо ў канаплянцы вушы змерзнуць (Злодзін, Маз.); Купіла ладную таку тырнбуку (Запясочнае, Лельч.). TAPOK м. звязка плыта. Колькі таркбу зрабіў? Ну, яшчэ пару i можна плыт спускаць (Баравікі, Светл.); Спачатку лес у таркі вяжуць (Кароткавічы, Жлоб.). ТАРОЧЫЦЬ незактое, што тарабаніць l у 2 знач. Бабы тарочадь абы-што, а ты слухаш (Бялёў, Жытк.). Параўн. тарахкаць. ТАРПА ж. торф. Тарпа, як вусахне, гарыць добра, толькі i пудпаліць лучынай (Аравічы, Хойн.); Торпу самі копалі (Ляскавічы, Петр.). Параўн. торп, торпа, тор I. ТАРФЯ'НКА ж. кашэль. Тарфянкі дзве паставіш на канцы ў вазу, насыпет бульбы i едзеш (Раманавічы, Гом.). ТАРЧАНІК м., култое, што таранік. Давай надзяром тарчанікаў на абед? (П. Буда, Добр.). ТАРЭЛАЧКА ж., бат. астра. Тарэлачка ў нас цвіце летам, пад восень бліжэй (Марозавічы, Б.-Каш.); Тарэлачкі розныя ё: i белыя, i чырвоныя, i ліловыя (Антонаў, Ельск. + Р.-Бурыцкая, Лоеўск.). ТАРЭ'ЛКА ж. 1. талерка. Дзе то наша тарэлка, юшкі крыху наліць (Быч, Карм.); Тарэлка саўсім мелкая, а прыгадзіцца што-ліба на стол паставіць (Іванаўка, Хойн.+Асінаўка, Залессе, Меркулавічы, Чач.; Бабовічы, Чкалава, Гом.; Баравікі, Светл.; Вуглы, Дзяржынск, Нар.; Забалацце, Раг.; Запясочнае, Лельч.; Заспа, Maканавічы, Рэч.; Камаровічы, Ляскавічы, Петр.; Кароткавічы, Ст. Рудня, Жлоб.; Любань, Марозавічы, Б.-Каш.; M. Аўцюкі, Калінк.; Насовічы, Уць, Добр.; Неглюбка, Ветк.; Піркі, Браг.; Р.-Бурыцкая, Лоеўск.). 2. муз. інструмент (ударны). 3 аднаго боку тарэлка прыбіта, а другой б'юць (Баравікі, Светл.). 3. галоўка (сланечніку). На гародзе такі сон рос. Тарэлка, як сковорода (Раманавічы, Гом.); Да мы пазразалі ўсе тарэлкі сонешнікаў (Майскае, Жлоб