Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1980). Частка 6

СУХРА'К м. сухастоіна. Засох ён, як сухра'к (Холмеч, Рэч.). СУХРА'ПЕЦ м. 1. тое, што суха'р у 1 знач. Усе сухра'пцы свінне размачыла (Апанасаўка, Гом.). Параўн. су'шка I у 2 знач.\2. выраст (у хлебе). Матка хлеба з сухра'пцамі напекла (Бабовічы, Гом.). СУШЭ'ННЕ н., толькі адз. суша. На другі дзень сатварыў бог сушшэ'нне (Баравікі, Светл.). СУ'ШКА I ж. 1. кулін. абаранак. Су'шкі ў лаўку прывезлі (C. Рудня, Жлоб. + Меркулавічы, Чач.); 2. тое, што сухра'пец у 1 знач. Су'шак свінням ужо цэлую кайстру насабірала (Ручаёўка, Лоеўск.); 3 грыб. (сушаны). Ты кажды дзень ходзіш у лес, дык у цябе мо багата су'шкаў (Даманавічы, Калінк.). Параўн. сушо'нік; 4. рыба (вяленая). Су'шку так пасушым, калі хочым, з півам добра (Хізы, Ветк.). СУ'ШКА II ж. матыка. Дзядзько, я нашу су'шку забяру/самі кортоплю разгоняць будзем, дак паднімаць трэбо (Бялёў, Жытк.). СУШО'НІК м, тое, што сушка I у 3 знач. У тым гаду сушо'нікаў здала я на 70 рублей (Баравое, Лельч.). СУШЧУ'КНУЦЬ зак. сціхнуць. Сушчу'кні ты, радзі бога, прамо ў вушах звініць (Саўгасная, Б.-Каш.). СУ'ШЧЫК м,, кулін. хрушч. А як жа, су'шчыкі пеклі (Маркавічы, Гом.). СУХРАП'Е н., зборн., тое, што суха'р у 3 знач. На дарозе ад сухрап'я не праехаць (Зялёныя Лукі, Гом.). СХАДО'К (СХОДО'К) м. фаза месяца (апошняя). Вось ужо i сходо'к, можно рабіць усё (Стадолічы, Лельч.); Пасля схадка' зноў настае маладзік -(Івакі, Добр.). Параўн. сход. СХВАТА'ЦЬ зак., перан. змайстраваць (хутка). Бацька быстра лапця схвата'ў (Гарадзец, Раг.). СХВАЦГЦЬ зак., перан. пашкодзіць. Схваці'ў туман кветачкі (Холмеч, Рэч.). СХМА'РЫЦЬ зак. захмарыцца. Схма'рыла, будзе дождж (Забалоцце, Раг.). СХО'ВАНКА ж. логава. Ідзеш, а сабака ўжо падняў зайца са схо'ванкі (Хізы, Ветк.); Пазнаў я пра гэту схо'ванку i пайшоў туды (Баравікі, Светл.). СХОД м., тое, што схадо'к. У досвітку наступае сход луны (Кароткавічы, Жлоб.); На схо'дзі маладзіка нільзя абразаць косы (Бабовічы, Гом