Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1980). Частка 6

САДЖА'ЛЬНЩА ж. сейбітка (бульбы). Та я caджа'льніца з табой будзе працаваць (Дарашэвічы, Петр.); Калі хазяіна нема, дык будзеш i саджа'льніцай (Піркі, Браг.+Калінін, Пагоннае, Хойн.) У нас цяпер у калхозі мало саджа'льніц (Юравічы, Калінк.). Параўн. се'вальніца, се'янніца. САДЗГБА ж. сядзіба. У яго была самая вялікая ca дзі'ба (Бялёў, Жытк). Параўн. са'дзьба, селішча ў 2 знач. СА'ДЗЬБА ж тое, што садзі'ба. У нас са'дзьба невялікая, але з нас хопіць (Бялёў, Жытк.). Параўн. се'лішча ў 2 знач. САДНЕ'ЦЬ незак. шчымець, ныць. Яшчэ шычас ногі садне'юць (Быч. Карм.). САДО'К I м. 1. памянш. да сад. Ідзі ў садо'к ды нарві груш (Запясочча, Жытк.); 2. кветнік. A ў садку' ў яго такія кветкі (Каравацічы, Рэч.); Пасадзіла кветкі ў садку', а яны прыйшлі i парвалі (Б.-Люшава, Б.-Каш.). САДО'К И}м. камплект колаў (для воза). Пазыч у суседа садо'к (Багуцічы), Ельск.). Параўн. ставо'к III. САЖ м. хлеў (невялікі). Загані гусей у саж* (Хвойнае, Хойн.). СА'ЖАНЬ (САЖЭ'НЬ) м. i ж. 1. мера даўжыні (2, 13 м). Ну a тры аршыны — гэта ўжо i будзе са'жань (Піркі, Браг.); Зрабіў пакос на са'жэнь (M. Аўцюкі, Kaлінк.); Я думала, ета вяроўка буДзе са'жняў трынаццаць. a яна толькі дзесяць (Завайць, Hap.+M. Аўцюкі, Kaлінк:; Багданавічы, Карм.; Багуцічы, Ельск.; Гармавічы, Жлоб.; Ламавічы, Акц.; Ларышчава, Добр.; Марозавічьі, Б.-Каш.; Насовічы, Добр.); Адмераў ён мне два са'жні зямлі (У. Буда, Добр.+Юравічы, Калінк.)//мера дроў. Налажылі са'жань дроў (Аравічы, Хойн.+Дубраўка, Ларышчава, Добр.; Піркі, Браг.; Стадолічы, Лельч.); 2. прылада для вымярэння. У брыгадзіра нашага, наверна, са'жань боляй, чым нада (Быч, Карм.); Чо ты бегаеш з са'жням па полі, як дурань (Норкаўшчына, Карм.+Алексічы, Хойн.; M. Аўцюкі, Калінк.; Дубраўка, Добр.; Марозавічы, Б.-Каш.; Хізыэ Ветк.); Поле мераюць сажэ'нню (Багданавічы, Карм.). Параўн. кавы'лка. САЗЯРО'Д м. азярод. Дзве нядзелі мае снапы сохнулі ў сазяро'дзі, a ўся радно нявысахлыя (Хутар, Светл.). CAKA' ж. асака. Сака' расце ў іпожні. Сака' — ета