Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1980). Частка 6

СТРЭ'ВА н. ствол. Стрэ'ва прямое ў сасны (Юравічы, Калінк.). СТРЭТЦІ незак. сцерагчы. То ты так, доню, стрэ'гла трахтара? (Грушаўка, Hap.). СТРЭ'ЛКА ж. 1. тое, што стаўбу'й II. Цыбуля стрэ'лкі пусціла (Неглюбка, Ветк.); Ты толькі паглядзі, увесь часнок у стрэ'лкі пайшоў (Халочча, Чач. + Бялёў, Жытк.; Аравічы, Хойн.); 2. стрэлка (гадзінніка). У гадзінніку адна стрэ'лка даўжэй, а другая карацей (Кароткавічы, Жлоб.); Стрэ'лкі ў часах паламаліся (Марозавічы, Б.-Каш. + М. Аўцюкі, Каліцк.; Ручаёўка, Лоеўск.); 3. лядзяш. Стрэлкі на страсе звісаюць, як ca шкла (Kaроткавічы, Жлоб. + Дарашэвічы, Петр.; Піркі, Браг.). СТРЭ'ПАЧ м. дзве жмені льну. Адна змятая жменя льну называецца жменя, а дзве -— стрэ'пач (М. Аўцюкі, Калінк.). СТРЭ'ПКІ;толькі мн. ніткі (якія адрэзаны пасля ткання палатка). Стрэ'пкі засталіся зусім кароткіе (Старажоўцы, Жытк.). . СТРЭ'ЦЬ зак. сустрэць. Я ўчора свайго брата стрэ'ла (Дубраўка, Добр. + Стаўбун, Ветк.). СТУГНІ'СТЫ прым. нязграбны. Каб там нявестка була, а то такая нязграбная, стугні'ста {Ламавічы, Акц.). СТУ'ДЗІНА ж., кулін. халадзец. Заўтра празнік, студзіны абязадельна навару (Грабаў, Петр.). Параўн.* сцю'дзень. СТУЛГЦЦА зак. 1. схіліцца. А я галавой стулілася' (Баравікі, Светл.); 2. схавадца. Я ўбачыла, як ён стулі'ўся ў хаце, да нічога не сказала (Быч, Карм.). СТУ'ЛЛЕ зборн. штандары. Упакуюць дубовая сту'лля I складаюць падрубіну (Карма, Добр.). СТУЛЬ прысл. адтуль. Партизаны стуль прыйдуць, з лесу (Грушаўка, Hap.). СТУПА'К м. ступня.,Баліць нага ў ступакуў(Вышалаў, Петр'.); Вот ступакі' нахадзіла за дзень (Ламавічы, Акц.). Параўн. ступе'нь. СТУПЕ'НЬ м., тое, што ступа'к. А што ж вы думаіці, калі ступе'нь шчыкатаць, сэрца зойдзіцца (Хізы, Ветк. + Залессе, Чач.; Піркі, Браг.; Ручаёўка, Лоеўск.; Холмеч, Рэч.)//Ступнём сенакос, лог яшчэ i цяпер у нас мераюць (Дубраўка, Добр.); А я ступе'нямі помераю Свой огород, то i будзе, як у цябе (Стадолічы, Лельч