Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1980). Частка 6

СТРУ'ДНІ толькі мн.,.спец. лшітва. Петро хорошыя стру'дні ў акне зрабіў (Бялёў, Жытк.). СТРУ'ЖКА ж. дранка. Колькі трэба дашчанікі ці стру'жкі, залежа ад даху (Бялёў, Жытк.); У суседзей хата пакрыта стру'жкамі (Грушаўка, Нар. + Баравікі, Светл.; Углы, Нар.). СТРУ'ЧЧА н., зборн. струкі (бабовыя). Нарві i прынясі майму хлопцу стру'чча (Дубраўка, Добр.). СТРУ'ШАНКА ж. трасяніўа, трушанка. Не хапае аднаго сена, дзелаем ётр.у'шанку, хоць саломінка ў рот пападзе — болей будзе (Марозавічы, Б.-Каш. + Стаўбун, Ветк.). СТРЫГ м. стрыж. Стрыгі' цяпер ні жывуць у нас (Чалюшчавічы, Петр.). СТРЫГАВА'ЦЬ (СТРЫГОВА'ЦЬ) незак. прымётваць. Стрыгава'ць ету мацерыю трэба белымі ніткамі (Вялікае Поле, Петр.); Стрыгова'ла рукаў i мерыла (Бялёў, Жытк. + Юравічы, Калінк.). СТРЫЖО'НАК м. 1. асяродак. Зверху дзерава— ета балонь, a ў сярэдзіні стрыжо'нак (Неглюбка, Ветк.). Параўн. сухары'на//стрыжань. Які ў гэтай морквы смачны стрыжо'нак (Неглюбка, Ветк.); 2. нарыў. Глядзі, штоб выцягнула скабку, а то будзе стрыжо'нак (Сівенка, Ветк.). СТРЫК м„ тое, што сажань у 2 знач. Ну што той брыгадзір робіць? Возьме стрык дый ходзіць па полю дзень (Аравічы, Хойн.). Параўн. кавы'лка. СТРЫКА'ЦЦА незак. пячыся. Палола грады, дык крапіва стрыка'лася (Неглюбка, Ветк.). СТРЫКНУ'ЦЬ зак., перан. 1. кінуць. А ну стрыкні' мяч сюды (Бялёў, Жытк.); 2. стрэліць. Стрыкне'ш, а порах не зразу ўспламяніцца (Ламавічы, Акц.). СТРЬІКУ'ЛЯ ж. дзяўчына (хударлявая). А маёй стрыку'лі ўжэ шаснаццать гадоў, а яна хоць бы чуць попоўнела (Замошша, Жытк.). СТРЫМБО'ЛКА ж. палка (доўгая). На дварэ вунь ляжыць арэшкавая стрымбо'лка (Хвойнае, Хойн.). * СТРЫ'СЦЩЬ зак., ссукаць. Каб звізаць свіцер,,трэба стры'сціць некалькі нітак (Піркі, Браг.); Стры'сціла дзве ніткі ў кучу (Ламавічы, Акц. + Забалоцце, Раг.; Івакі, Добр.; Халочча, Чач.; Хізы, Ветк.). СТРЫ'ФЛІК м. накладка (на прарэх у кашулі). Адгладзь добра стры'флік (Чырвоная Буда, Добр