Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1980). Частка 6

i год сальдісо'н той стаіць (Холмеч, Рэч.+Грабаў, Петр.; Паселіч, Хойн; Хізы, Ветк.; Юравічы, Калінк.). САМАВА'ЛКІ толькі мн. валёнкі (самаробныя). Caмава'лкі цяплейшыя за куплёныя валёнкі (Бабовічы, Гом.-(-Вышамір, Рэч.). САМАВЯ'З м. галынтук. То мо бачыла ў майго самавя'з (Бялёў, Жытк.). САМАДУ'ЖКІ толькі мн. санкі. Сеў на самаду'жкі, накрыўся радзюжкай (Грушаўка, Hap.). Параўн. самату'жкі, самаця'жкі, са'нькі. САМАДУ'МКА ж. самагон. Самаду'мка чаго завуць? -— A калі задумаў, то выціснуў (Быч. Карм.). САМАЛУЖ м. гультай. Што ета за такі еамалу'к выpac дак i не знаю! (Леніна, Хойн.). САМАЛЮ'БЕЦ м. самалюбівы чалавек. Твой чалавек самалю'бец, бо ні з кім не здароваецца (Хільчыцы, Жытк.). САМАПГСКА ж. аўтаручка. Купіў сын самапі'ску, а яна не піша добра (Шылавічы, Б.-Каш.+Відь, Хойн.); Скончылася ў самапі'сцы чарніла (Акцябрскі, Акц.). САМАПЛА'ВАМ прысл. сваім ходам. Самапла'вам плылі, ніхто не правіў (Аравічы, Хойн.). САМАРДЬГКА аг., асудж. нягодніца. Сціхні, самарды'ка! (Баравікі, Светл.). САМАРО'БКА ж. самаробак. Выкінь гэтую самаро'бку (Запясочча, Жытк.).. САМАСА'Д м. самасей (мак). На градзе было шмат маку — самаса'ду (Карма, Добр.). САМАСА'ДАК м. кураня, якое курыца выседзела тайна. Мая квахтуха самаса'дкаў вывела (Забалацце, Раг.). Параўн. самасе'дак, самасе'йка. САМАСА'Д К А ж. квахтуха. Самаса'дкі — добрыя курачкі (Баравікі, Светл.). Параўн. самасе'дка, сядуха II. САМАСЕ'ДАК м. тое, што самаса'дак. 3 гэтых самаее'дкаў самыя харошыя курчата выходзяць (Марозавічы, Б.-Каш.+Бабовічы, Том.). Параўн. самасе'йка. САМАСЕ'ДКА ж., тое, што самаса'дка. Наша кура — самасе'дка, выседзела куранят у суседнім агародзе (Халочча, Чач. + Дубраўка, Добр.; Хізы, Ветк.); Мо штук пядь самасе'дак учора агледзёла (Багданавічы, Карм.+ -(-Дубраўка, Добр.; Неглюбка, Ветк.). Параўн. сяду'ха И