Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1980). Частка 6

САЛАПА'ЦЬ незак., перан. гарэць (аб вялікім агні). Не кладзі болей дроў у печ, а то агонь i так салапа'е (Паганцы, Светл). САЛАПЕ'КА аг., зыяваж., тое, што салапа'йка. Салапе'ка пайшла (Улукаўе, Гом.). Параўн. салапя'ка. САЛАПЯ'КА аз., зняваж., тое, што салапа'йка. У маёй сястры сын i вялікі ўжо, але дурны i салапя'ка сільны (Дарашэвічы, Петр.). Параўн. салапе'ка. САЛЕНА н. малако (да ацёла). Перад самым ацёлам завецца салёна, a пасля — малодзіва (Асінаўка, Чач.). Параўн. смала' II, смаліна', смо'лак, смо'лка. САЛЕНIKI толькі мн. грыбы (соленыя). Мае салёнікі нешта пачалі плеснуць (Даманавічы, Калінк.+Стадолічы, Лельч.). САЛЕНКА (САЛО'НКА) ж., тое, што сала'мка. На снеданне зварылі салёнку (Улукаўе, Гом.); На вячэру елі сало'нку (Капань, Рэч). Параўн. салёнкі, сало'нікі, со'ланка (со'лянка, со'лінка), САЛЕНКІ толькі мн.,. тое што сала'мка. Высыпай caлёнкі, будзем снедаць (Бабовічы, Гом.+Апанасаўка, Пакалюбічы, Гом.). Параўн. сало'нікі, со'ланка (со'лянка, со'лінка). САЛО'НІКІ толькі мн.,.тое, што сала'мка. Я зварыла сало'нікі сёння (Піркі, Браг.);. Звары сёння сало'нікаў (Аравічы, Хойн.); Заўтра я вам зраблю з кіслым малаком сало'нікаў (Піркі, Браг.+Заспа, Рэч.; Іванаўка, Хойн.; Кабанаўка, Жлоб.; Каменка, Маз.; Ломыш, Хойн.; Ровенская Слабада, Рэч.; Тульгавічы, Хойн._; Холмеч, Ямпаль, Рэч.). Параўн. салёнка..со'ланка (со'лянка, со'лінка). САЛО'НЫ прым. салёны. От малако сало'нае ў маёй каровы. (Дубраўка, Добр.). САЛО'ХА ж. жанчына (неахайная). Зноў мая сало'ха як вылезла; ні можна паглядзець (Мікулічы, Браг.). Дараўн. самахня'. САЛХВЕ'ТА ж. сурвэтка. Надзя вышыла салхве'ту красівую. Я чатыры салхве'ты звязала (Заходы, Рэч.-fЧ-Загор'е, Чач.)//абрус. У хаді прыбралі дзеўкі, салхве'та на стале красівая (Пакалюбічы, Гом.). САЛЬНГЧКА ж., памяти, da сальні'ца. Наберы солі трошкі ў сальні'чку (Калінічы, Hap.). САЛЬЦІСО'Н я., кулін. вантрабянка. Пячонку, сэрцэ, почкі ў чугун i атварзаюць, тады пад гнёт i ў печ. Хоць