Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1980). Частка 5

РАБА'ТКА ж. градка (вузенькая). Насадзіла паўз дарожку цэлую раба'тку цвятоў (Харомцы, Акц.). РАБАЦЯТА аг. працаўнік. Ен жа ў мяне такі рабаця'га, усё сам парабіў (Дубраўка, Добр.+Каменка, Маз.). Параўн. рабо'цька (рабо'цько). РАБАЦЯ'ШЧЫ прым. працавіты. Хлопец ён рабаця'шчы (Каравацічы, Рэч.). Параўн. рабо'чы. РАБЕ'НЯ ок. карова (рабая). Белую з чорнымі латкам! карову завуць рабе'няй (Бабічы, Чач.). РАБЕ'Ц м., заал. рабчык. Не папаўсе мне сённі pa'бец (Насовічы, Добр.); Вельмі смачное мясо із рабца' (Дарашэвічы, Петр.). РАБГЗНА' ж., толькі адз. палатно (даматканае). 3 рабі'зны пашыла пасцілку (Баравое, Лельч.); Трэбо рабізны' наткаць (Клясаў, Петр.). РАБІ'НАВІК m.j заал. карась. Рабі'навік — ето такі карась, які нерастуе, калі цвіце рабіна (Азяраны, Раг.). РАБІ'НАУКА I ж., толькі адз. настойка (рабінавая). Мая ты тайка, у міне ё такая рабі'наўка, што за вушы ні адцягніш (Б.-Крушынаўка, Раг.); Рабі'наўка ад хваробы дапамагае (Забалацце, Раг.+Багданавічы, Карм.; Багуцічы, Ельск.; Гармавічы, Жлоб.; М. Аўцюкі, Калінк.; Насовічы, Добр.; Пагост, Жытк.; Піркі, Браг.; Хізы, Ветк.). РАБІ'НАУКА II ж., заал. рабіннік. Рабі'наўкі прылетаюць, калі рабіны паспеюць (Бялёў, Жытк.). РА'БІНКАў oic., бат. гатунак (бульбы). Ра'бінка — бульба красная, крухмальная (Усох. Буда, Добр.). РАВЕННЫ: рабі'нная ноч — рабінавая ноч. Усю ночку ляскае, ідзе дож — яка рабі'нная ноч (Стадолічы, Лельч.). РА'БКА ж. курыца (рабая). Ра'бка нешта сакоча ў двары (Халочча, Чач.). РАБО'ВЫ прым. рабы, пярэсты. У іх рабо'вая кошка (Грушаўка, Нар.). Параўн. ра'бы ў 1 знач. РАБО'ЦЬКА (рабо'цько) аг., тое, што рабаця'га. Ох, які ж у Map'i зяць рабо'цька, (Ломыш, Хойн.); Вот ужэ рабо'цька дык рабо'цъка. Ідзі хоць аддахні трохі (Тульгавічы, Хойн.); Маладзіца хороша й рабо'цько (Прудок, Калінк.). РАБО'ЧЫ прым., тое, што рабаця'шчы. Гэта дзеўка рабо'чая (Бялёў, Жытк.). РАБРО' н. 1. анат. рабро. I худы ж ты, усе рэ'бры